Το ΠΤΔΕ Πατρών διοργανώνει ένα επιμορφωτικό σεμινάριο για δασκάλους που δέχονται φοιτητές στις τάξεις τους. Στόχος τους, οι επιμορφούμενοι να κάνουν καλύτερα τη δουλειά που τους έχει ανατεθεί.
Όταν ξεκίνησε την προηγούμενη Παρασκευή, είχαμε τις γνωστές αριστερές αντιδράσεις ΔΟΕ και ΠΑΜΕ. Διαμαρτυρίες, φωνασκίες, αρπαγή παρουσιολογίου κ.λπ. Θα σχολιάσω δύο αιτιάσεις τους, όπως ειπώθηκαν σε άτομα που εμπιστεύομαι και τις διάβασα σε μια ανακοίνωση που μου έφεραν.
Η πρώτη είναι ότι οι επιμορφούμενοι θα γίνουν μέντορες των νεοδιόριστων και θα έχουν τη δυνατότητα ακόμα και να τους απολύουν. Προφανώς, δεν έχουν διαβάσει Μαρξ. Από πότε ο μεγάλος αριστερός διανοητής επεδίωκε να διδάσκει κάθε καρυδιάς καρύδι τα παιδιά του λαού; Τι λαϊκότερο, τι προοδευτικότερο από το να κρίνουμε εμείς οι ίδιοι ποιοι είναι άξιοι να σταθούν στην τάξη; Ποιοι δηλαδή θα τους κρίνουν; Οι πανεπιστημιακοί που δεν ξέρουν που πέφτουν τα σχολεία; Ή μήπως οι πανεπιστημιακοί είναι πιο κοντά στον λαό από μας;
Η δεύτερη είναι ότι ανοίγει η Κερκόπορτα της εθελοντικής εργασίας. Φυσικά, η εθελοντική εργασία στα πλαίσια μιας ιδιωτικής επιχείρησης είναι αισχρή, επαίσχυντη εκμετάλλευση του εργαζόμενου που στόχο έχει να αυξήσει τις πισίνες της ανώτερης τάξης. Εμάς η εθελοντική εργασία ποιανού κέρδη αυξάνει; Σε ιδιωτικά σχολεία δουλεύουμε και δεν το ξέρω; Η δική μου εθελοντική εργασία δεν εξοικονομεί λεφτά στο κράτος που μπορούν να διατεθούν αλλού; Η δική μου εθελοντική εργασία δεν ωφελεί τα παιδιά του λαού; Η δική μου εθελοντική εργασία δεν είναι ένας αγώνας για έναν καλύτερο κόσμο τον οποίο μόνο εμείς μπορούμε να πραγματοποιήσουμε;
Πότε θα πούμε αλήθειες στον κόσμο; Οι απεργίες μας βλάπτουν σοβαρά τα παιδιά τους. Τα παιδιά της μεσαίας και της κατώτερης τάξης. Οι πλούσιοι τα έχουν εξασφαλισμένα τα δικά τους. Εκεί που πάνε δεν είμαστε εμείς, δεν υπάρχουν απεργίες. Αν θέλουμε να αγωνιστούμε, ξέρω έναν καλύτερο τρόπο. Κάθε απόγευμα διαδηλώσεις. Α, ναι... Τώρα το θυμήθηκα· το απόγευμα δεν μπορούμε. Έχουμε ιδιαίτερα...
Πότε θα πούμε ότι τα ιδιαίτερα βλάπτουν σοβαρά τους μαθητές μας; Τον χρόνο που αφιερώνουμε σε αυτά, αν τον αφιερώναμε στην αυτοεπιμόρφωση, στη συνεργασία, στους κοινωνικούς αγώνες η εκπαίδευση θα ήταν πολύ καλύτερη. Αλλά βέβαια είναι εύκολο να απεργείς 4-5 ημέρες τον χρόνο και να πηγαίνεις για καφέ... Τ' άλλα θέλουν δουλειά...
Όταν ξεκίνησε την προηγούμενη Παρασκευή, είχαμε τις γνωστές αριστερές αντιδράσεις ΔΟΕ και ΠΑΜΕ. Διαμαρτυρίες, φωνασκίες, αρπαγή παρουσιολογίου κ.λπ. Θα σχολιάσω δύο αιτιάσεις τους, όπως ειπώθηκαν σε άτομα που εμπιστεύομαι και τις διάβασα σε μια ανακοίνωση που μου έφεραν.
Η πρώτη είναι ότι οι επιμορφούμενοι θα γίνουν μέντορες των νεοδιόριστων και θα έχουν τη δυνατότητα ακόμα και να τους απολύουν. Προφανώς, δεν έχουν διαβάσει Μαρξ. Από πότε ο μεγάλος αριστερός διανοητής επεδίωκε να διδάσκει κάθε καρυδιάς καρύδι τα παιδιά του λαού; Τι λαϊκότερο, τι προοδευτικότερο από το να κρίνουμε εμείς οι ίδιοι ποιοι είναι άξιοι να σταθούν στην τάξη; Ποιοι δηλαδή θα τους κρίνουν; Οι πανεπιστημιακοί που δεν ξέρουν που πέφτουν τα σχολεία; Ή μήπως οι πανεπιστημιακοί είναι πιο κοντά στον λαό από μας;
Η δεύτερη είναι ότι ανοίγει η Κερκόπορτα της εθελοντικής εργασίας. Φυσικά, η εθελοντική εργασία στα πλαίσια μιας ιδιωτικής επιχείρησης είναι αισχρή, επαίσχυντη εκμετάλλευση του εργαζόμενου που στόχο έχει να αυξήσει τις πισίνες της ανώτερης τάξης. Εμάς η εθελοντική εργασία ποιανού κέρδη αυξάνει; Σε ιδιωτικά σχολεία δουλεύουμε και δεν το ξέρω; Η δική μου εθελοντική εργασία δεν εξοικονομεί λεφτά στο κράτος που μπορούν να διατεθούν αλλού; Η δική μου εθελοντική εργασία δεν ωφελεί τα παιδιά του λαού; Η δική μου εθελοντική εργασία δεν είναι ένας αγώνας για έναν καλύτερο κόσμο τον οποίο μόνο εμείς μπορούμε να πραγματοποιήσουμε;
Πότε θα πούμε αλήθειες στον κόσμο; Οι απεργίες μας βλάπτουν σοβαρά τα παιδιά τους. Τα παιδιά της μεσαίας και της κατώτερης τάξης. Οι πλούσιοι τα έχουν εξασφαλισμένα τα δικά τους. Εκεί που πάνε δεν είμαστε εμείς, δεν υπάρχουν απεργίες. Αν θέλουμε να αγωνιστούμε, ξέρω έναν καλύτερο τρόπο. Κάθε απόγευμα διαδηλώσεις. Α, ναι... Τώρα το θυμήθηκα· το απόγευμα δεν μπορούμε. Έχουμε ιδιαίτερα...
Πότε θα πούμε ότι τα ιδιαίτερα βλάπτουν σοβαρά τους μαθητές μας; Τον χρόνο που αφιερώνουμε σε αυτά, αν τον αφιερώναμε στην αυτοεπιμόρφωση, στη συνεργασία, στους κοινωνικούς αγώνες η εκπαίδευση θα ήταν πολύ καλύτερη. Αλλά βέβαια είναι εύκολο να απεργείς 4-5 ημέρες τον χρόνο και να πηγαίνεις για καφέ... Τ' άλλα θέλουν δουλειά...
Σχόλια