Κάπου σε κάποια επιμόρφωση ρωτήθηκαν οι εκπαιδευτικοί ποιος είναι γι' αυτούς ο μαθητής-πρότυπο. Διάλογος ζωηρός άναψε. Άλλος έλεγε ο ήσυχος, άλλος αυτός που κάνει ερωτήσεις, άλλος αυτός που προσπαθεί, άλλος ο εργατικός, άλλος αυτός που πειραματίζεται κ.τ.λ. Χοντρικά όσοι οι εκπαιδευτικοί τόσες και οι απόψεις. Αναμενόμενο, μιας και είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι, και ο καθένας απαντούσε, χωρίς συστηματική σκέψη, πρόχειρα θα έλεγα, εξαιτίας της χρονικής πίεσης και του αιφνιδιασμού.
Όταν πρωοάκουσα την ερώτηση δε μου κάθισε καλά. Ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί μαθητές: έξυπνοι, χαρισματικοί, ευγενικοί, ζωηροί, αλλοδαποί, φτωχοί, δυσλεξικοί, αυτιστικοί, υπερκινητικοί, φοβισμένοι, κακοποιημένοι, αλλόθρησκοι, με αδιάφορους γονείς, με αγαπημένους γονείς, με χωρισμένους γονείς. Ποιο όμως είναι το πρότυπο του μαθητή;
Για μένα είναι οι 23 μαθητές που έχω φέτος. Κάποιος είναι καλός εδώ, κάποια είναι καλή εκεί, κάποιος δυσκολεύεται εδώ, κάποια δυσκολεύεται εκεί. Προσπαθώ να δω τη μοναδικότητα του καθενός και της καθεμιάς. Δεν μπορώ φυσικά να την υπηρετήσω — αλλά τουλάχιστον να τη δω και να της προσφέρω έστω και ψίχουλα...
Όταν πρωοάκουσα την ερώτηση δε μου κάθισε καλά. Ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί μαθητές: έξυπνοι, χαρισματικοί, ευγενικοί, ζωηροί, αλλοδαποί, φτωχοί, δυσλεξικοί, αυτιστικοί, υπερκινητικοί, φοβισμένοι, κακοποιημένοι, αλλόθρησκοι, με αδιάφορους γονείς, με αγαπημένους γονείς, με χωρισμένους γονείς. Ποιο όμως είναι το πρότυπο του μαθητή;
Για μένα είναι οι 23 μαθητές που έχω φέτος. Κάποιος είναι καλός εδώ, κάποια είναι καλή εκεί, κάποιος δυσκολεύεται εδώ, κάποια δυσκολεύεται εκεί. Προσπαθώ να δω τη μοναδικότητα του καθενός και της καθεμιάς. Δεν μπορώ φυσικά να την υπηρετήσω — αλλά τουλάχιστον να τη δω και να της προσφέρω έστω και ψίχουλα...
Σχόλια