Τον Άλκη τον πρωτοσυνάντησα σε κάποιο βιβλιοπωλείο. Δεν το αγόρασα. Αν και με τράβηξε, πού χρήματα και γι’ άλλο βιβλίο. Απλώς χάζευα τίτλους –χόμπι αγαπημένο– και μου άρεσε. Τον καταχώνιασα όμως κάπου στη μνήμη μου. Ύστερα από κάποιους μήνες τον ξανασυνάντησα σ’ ένα παράρτημα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών. Η βιβλιοθηκάριος μου είπε: «Είναι ωραίο βιβλίο. Θα σας αρέσει…». Την άκουσα και το δανείστηκα. Το ξεκίνησα αμέσως και το τελείωσα γρήγορα. Δεν είναι κάποιο σπουδαίο λογοτεχνικό έργο. Είναι όμως ένα έργο που ευαισθητοποιεί γονείς και εκπαιδευτικούς γύρω από το θέμα των μαθησιακών δυσκολιών και των παρεπόμενών τους.
Σ’ εμάς, ειδικά, επιτρέπει να ρίξουμε μια αδιάκριτη μα πολύτιμη ματιά στον ψυχικό κόσμο των γονιών αυτών των παιδιών. Να μάθουμε, επιτέλους, αυτά που κρύβουν. Κι η ματιά αυτή –θα το δείτε κι εσείς– μας αλλάζει. Μας αναγκάζει να δούμε τα πράγματα αλλιώς. Μας αναγκάζει να κατανοήσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, τον πόνο τους, την απογοήτευσή τους, το θυμό τους, την αγανάκτησή τους. Γιατί, ας μην ξεχνάμε, το παιδί με τις μαθησιακές δυσκολίες είναι παιδί τους κι αυτοί υποφέρουν περισσότερο απ’ όλους μας. Κι υποφέρουν συνέχεια κι όχι μια ή δυο χρονιές.
Σ’ εμάς, ειδικά, επιτρέπει να ρίξουμε μια αδιάκριτη μα πολύτιμη ματιά στον ψυχικό κόσμο των γονιών αυτών των παιδιών. Να μάθουμε, επιτέλους, αυτά που κρύβουν. Κι η ματιά αυτή –θα το δείτε κι εσείς– μας αλλάζει. Μας αναγκάζει να δούμε τα πράγματα αλλιώς. Μας αναγκάζει να κατανοήσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, τον πόνο τους, την απογοήτευσή τους, το θυμό τους, την αγανάκτησή τους. Γιατί, ας μην ξεχνάμε, το παιδί με τις μαθησιακές δυσκολίες είναι παιδί τους κι αυτοί υποφέρουν περισσότερο απ’ όλους μας. Κι υποφέρουν συνέχεια κι όχι μια ή δυο χρονιές.
Σχόλια
Θα το διαβάσω.
Η σχολική αποτυχία έχει ταυτιστεί με την αποτυχία γενικώς (και πώς να γίνει αλλιώς;) και η παιδική αποτυχία με την γονική.
Όλα αυτά τα: «έχουμε διάβασμα», «γράψαμε τεστ», «δώσαμε εξετάσεις» «περάσαμε» αλλά αντίθετα «δεν διάβασες», «έμεινες» (αφού ο Άλκης συχνά είναι μόνος) κλπ αυτό μου έχουν δείξει τόσα χρόνια…
Χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι είναι η μόνη αιτία όπως προείπα. Τόσο με τις μαθησιακές δυσκολίες (όπως και με την αναπηρία) η απόρριψη και η άρνηση είναι από τις πρώτες αντιδράσεις ακόμη και των γονέων… και φυσικά το ίδιο το σχολείο ως δομή στηρίζεται στην απόρριψη ή την επιτυχία κι ας λέμε διάφορα… τέλος όμως… μην φλυαρώ… είναι ατελείωτο το θέμα.
Θα διαβάσω το βιβλίο και θα τα πούμε.
Φαίνετε ενδιαφέρον βιβλίο...ίσως φοβηβάθει κάποιους ίσως για άλλους απλά να είναι αργά...
"Καλύτερα νωρίς, προτού γευτούν την πικρή γεύση της και σκοτεινιάσει η ψυχή τους. Αλλά κι αργότερα δεν είναι ανώφελο, πάντα υπάρχει χρόνος"
(http://www.public.gr/prod/books/greek-books/literature/greek-literature/alki-den-eisai-monos/prod383123/)
πάντα υπάρχει χρόνος???για πόσο?για πότε?
Αναφέρεις συγκεριμένα..
"Γιατί, ας μην ξεχνάμε, το παιδί με τις μαθησιακές δυσκολίες είναι παιδί τους κι αυτοί υποφέρουν περισσότερο απ’ όλους μας. Κι υποφέρουν συνέχεια κι όχι μια ή δυο χρονιές."
Υποφέρουν?ή απλά κάνουν σαν να μην υπάρχει ή υπήρξε τίποτα πότε??
Ζητώ συγνώμη σαν σε κούρασα με ολα τα παραπάνω...αλλά εμένα δυστυχώς κάπως έτσι μου φενονται...Αν και νομίζω πως θα άξιζε να αναζητήσω το εν λόγο βιβλίο...αλλά μήπως και κάποια βιβλία είναι όπως οι ταινίες?Θέλουμε σε όλες ευτηχισμένο τέλος? Και ζήσαν αυτοί καλά και μείς..καλύτερα...και όπως συνήθηζε να λέει και οι γιαγιά μου "και ήμουν και γω εκεί και είχα παππούτσια απ χαρτί και έπιασε μεγάλη βροχή και λίωσαν τα παπούτσια!"........
Συγνώμη για τα ορθογραφικά και λειπά...δεν έκανα διόρθωση κειμένου στο pc για ευνόειτους λόγους νομίζω!
Καλό μεσημέρι!
Τι άλλο να κάνουν?Το πρώτο και κύριο νομίζω είναι να μιλήσουν με το παιδί τους...να προσπαθήσουν και οι δυο μαζί να το κατανοήσουν..και να δουν τι θα κάνουν παρακάτω...και όχι να το αγνοούν και οι μεν να νιώθουν αποτυχημένοι όπως αναφέρεις και το δε παιδί με όλο αυτό το κλίμα να νιώθει ένοχο και "φρικιό" (ας το πω παρατραβηγμένο) απ όλη αυτή την κατάσταση!
Ευχαριστώ που μου απάντησες! :)
είμαι γονέας με παιδί αντίστοιχης τύχης και είναι πολύ δύσκολο το θέμα, για μια απλή άσκηση μπορεί να χρειαστεί 3 ώρες και την ίδια ημέρα σε άλλη φάση 10 λέπτα. Δεν ξέρεις πως να συμπεριφερθείς, φτάνεις πραγματικά σε απογνωση. Καλά το τι πρέπει να κάνεις για να σου εγκρίνουν τις θεραπείες είναι θέμα για να το ακουν οι κυβερνόντες και να τρέχουν να κρυφτούν.
Ευτυχώς έχουμε πέσει σε εκπαιδευτικό που ξεχωρίζει...
ευχαριστώ,
καταρχήν υπομονή. Γιατί αν έχεις πέσει σε καλό εκπαιδευτικό είσαι τυχερός. Πού να δεις τη συνέχεια...
Σε ποια τάξη πάει το παιδί σου;
υπάρχει πρόβλημα λόγω προορότητας και στη μνήμη, μακροπρόθεσμη και βραχυπρόθεσμη σε συνδιασμό με κάποια κινητικά προβλήματα.
περίπτωση για Ιατρικό ανακοινωθέν...
δεν υπάρχει η λέξη υπομονή σε αυτές τις περιπτώσεις δεν περιμένω ή δεν υπομένω τίποτα, απλά συνέχεια προσπαθούμε για το καλύτερο.
το απίστευτο είναι πως δεν ξέρεις ποιό είναι το "ταβάνι" σε αυτό το παιδί.
ευχαριστώ,
Παράλληλα πηγαίνουμε και σε κέντρο θεραπείας.
Εχω ξεχάσει το γεγονός πως στο Παίδων δεν μας είπαν τίποτα αλλά μόνοι μας βρήκαμε την άκρη.
ευχαριστώ,