Διάβασα ένα άρθρο του Τάκη Μίχα για την εκπαίδευση. Αναϕέρω συνοπτικά τις προτάσεις του, για όσους δεν έχουν χρόνο να το διαβάσουν:
Θα ξεκινήσω από το κλείσιμο των σχολείων. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι σε κάποιο σχολείο τα πράγματα δεν πάνε καλά και κλείνει. Προϕανώς, οι εκπαιδευτικοί θα απολυθούν, αϕού με κλειστό το σχολείο πού θα βρουν δουλειά; Ας δεχτούμε ότι κι αυτό το μέτρο είναι σωστό. Τα παιδιά με τη σειρά τους θα πάνε σε άλλα σχολεία. Κι εδώ αρχίζει το πραγματικό πρόβλημα: Πόσο μακριά θα είναι από το σπίτι τους; Θα χωράνε όλοι οι μαθητές στο νέο σχολείο; Δε θα πέσει το επίπεδο του νέου σχολείου, μιας και οι νεοεισερχόμενοι θα είναι χαμηλότερου επιπέδου; Θα κλείσει κι αυτό επειδή θα πέσει το επίπεδο; Και τέλος πάντων γιατί να πληρώνουν τα παιδιά την ανικανότητα των εκπαιδευτικών;
Προτού όμως προβούμε σε τέτοια δραστικά μέτρα, πρέπει να βρούμε έγκυρα και αξιόπιστα επιστημονικά εργαλεία αξιολόγησης των σχολείων. Τι προτείνει ο Τάκης Μίχας; Να επωμισθούν τη συγκεκριμένη δουλειά οι γονείς. Κι από πότε οι γονείς έγιναν ειδικοί στα παιδαγωγικά ζητήματα; Αν είναι έτσι γιατί δεν κρίνουν και τους παιδίατρους; Στους χειρότερους, μάλιστα, να τους παίρνουν και την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Το ίδιο να ισχύσει και για τους παιδοψυχολόγους, τους παιδοψυχίατρους, τους κοινωνικούς λειτουργούς, τους δικαστές ανηλίκων, ακόμα και τα ϕάρμακα που απευθύνονται σε παιδιά. Γιατί δεν το κάνουμε; Γιατί δεν είναι δυνατόν την ποιότητα ενός επιστήμονα να την κρίνουν άτομα που δε γνωρίζουν την επιστήμη του και δεν έχουν ασκήσει το επάγγελμά του.
Οι παρεμβάσεις των γονιών δε σταματούν εκεί. Ειδικά στην πρωτοβάθμια θα μπορούν να δημιουργούν σχολεία σύμϕωνα με τις προσωπικές τους αξίες. Κατ' αρχήν, οϕείλουμε να δεχτούμε ότι σχολεία που ξεϕεύγουν από τον αυστηρό έλεγχο του Υπουργείου λείπουν από την Ελλάδα. Πώς όμως είναι δυνατόν να καινοτομήσεις κάπου, γιατί περί καινοτομίας πρόκειται, όταν δεν έχεις το αντίστοιχο επιστημονικό υπόβαθρο; Έχουν καινοτομήσει ποτέ οι γονείς σε τομείς, όπως η Παιδιατρική, η Παιδοψυχολογία ή σε οποιονδήποτε άλλον επιστημονικό χώρο ασχολείται με το παιδί, για να καινοτομήσουν στην Παιδαγωγική; Η τεράστια αγάπη που έχουμε για τα παιδιά μας δε μας καθιστά γνώστες των πάντων. Απεναντίας, το συγκεκριμένο δικαίωμα πρέπει να δοθεί στους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι είναι δυνατόν να έχουν πρωτότυπες και δημιουργικές ιδέες. Αυτή είναι η δουλειά μας άλλωστε. Ας το καταλάβουν όλοι. Ας καταλάβει κάποτε η κοινωνία ότι είμαστε επιστήμονες και ό,τι ισχύει για τους υπόλοιπους ισχύει και για μας. Γιατί διαρκώς μας υποβαθμίζουν;
- Οι γονείς θα μπορούν να γράϕουν σε όποιο σχολείο θέλουν τα παιδιά τους.
- Τα σχολεία που αποτυγχάνουν θα κλείνουν αϕού κανείς δε θα γράϕεται σε αυτά.
- Οι γονείς στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση θα μπορούν να δημιουργούν σχολεία σύμϕωνα με τις αξίες τους.
- Με αυτά τα μέτρα θα δοθεί η δυνατότητα να καινοτομήσουν οι εκπαιδευτικοί και να αναδειχτούν οι καλύτεροι.
Θα ξεκινήσω από το κλείσιμο των σχολείων. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι σε κάποιο σχολείο τα πράγματα δεν πάνε καλά και κλείνει. Προϕανώς, οι εκπαιδευτικοί θα απολυθούν, αϕού με κλειστό το σχολείο πού θα βρουν δουλειά; Ας δεχτούμε ότι κι αυτό το μέτρο είναι σωστό. Τα παιδιά με τη σειρά τους θα πάνε σε άλλα σχολεία. Κι εδώ αρχίζει το πραγματικό πρόβλημα: Πόσο μακριά θα είναι από το σπίτι τους; Θα χωράνε όλοι οι μαθητές στο νέο σχολείο; Δε θα πέσει το επίπεδο του νέου σχολείου, μιας και οι νεοεισερχόμενοι θα είναι χαμηλότερου επιπέδου; Θα κλείσει κι αυτό επειδή θα πέσει το επίπεδο; Και τέλος πάντων γιατί να πληρώνουν τα παιδιά την ανικανότητα των εκπαιδευτικών;
Προτού όμως προβούμε σε τέτοια δραστικά μέτρα, πρέπει να βρούμε έγκυρα και αξιόπιστα επιστημονικά εργαλεία αξιολόγησης των σχολείων. Τι προτείνει ο Τάκης Μίχας; Να επωμισθούν τη συγκεκριμένη δουλειά οι γονείς. Κι από πότε οι γονείς έγιναν ειδικοί στα παιδαγωγικά ζητήματα; Αν είναι έτσι γιατί δεν κρίνουν και τους παιδίατρους; Στους χειρότερους, μάλιστα, να τους παίρνουν και την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Το ίδιο να ισχύσει και για τους παιδοψυχολόγους, τους παιδοψυχίατρους, τους κοινωνικούς λειτουργούς, τους δικαστές ανηλίκων, ακόμα και τα ϕάρμακα που απευθύνονται σε παιδιά. Γιατί δεν το κάνουμε; Γιατί δεν είναι δυνατόν την ποιότητα ενός επιστήμονα να την κρίνουν άτομα που δε γνωρίζουν την επιστήμη του και δεν έχουν ασκήσει το επάγγελμά του.
Οι παρεμβάσεις των γονιών δε σταματούν εκεί. Ειδικά στην πρωτοβάθμια θα μπορούν να δημιουργούν σχολεία σύμϕωνα με τις προσωπικές τους αξίες. Κατ' αρχήν, οϕείλουμε να δεχτούμε ότι σχολεία που ξεϕεύγουν από τον αυστηρό έλεγχο του Υπουργείου λείπουν από την Ελλάδα. Πώς όμως είναι δυνατόν να καινοτομήσεις κάπου, γιατί περί καινοτομίας πρόκειται, όταν δεν έχεις το αντίστοιχο επιστημονικό υπόβαθρο; Έχουν καινοτομήσει ποτέ οι γονείς σε τομείς, όπως η Παιδιατρική, η Παιδοψυχολογία ή σε οποιονδήποτε άλλον επιστημονικό χώρο ασχολείται με το παιδί, για να καινοτομήσουν στην Παιδαγωγική; Η τεράστια αγάπη που έχουμε για τα παιδιά μας δε μας καθιστά γνώστες των πάντων. Απεναντίας, το συγκεκριμένο δικαίωμα πρέπει να δοθεί στους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι είναι δυνατόν να έχουν πρωτότυπες και δημιουργικές ιδέες. Αυτή είναι η δουλειά μας άλλωστε. Ας το καταλάβουν όλοι. Ας καταλάβει κάποτε η κοινωνία ότι είμαστε επιστήμονες και ό,τι ισχύει για τους υπόλοιπους ισχύει και για μας. Γιατί διαρκώς μας υποβαθμίζουν;
Σχόλια
Κι εγώ συμφωνώ πως ναι μεν είναι λογικό το σκεπτικό του Μίχα, αλλά είναι εξαιρετικά ανακριβές.
Οι γονείς θα μπορούν να γράϕουν σε όποιο σχολείο θέλουν τα παιδιά τους.
"σε όποιο θέλουν"
Δεν έχουν όλοι οι γονείς την πολυτέλεια να γράφουν τα παιδιά τους σε όποιο σχολείο θέλουν. Κάποιοι είναι αναγκασμένοι να τα γράψουν στο πλησιέστερο.
Τα σχολεία που αποτυγχάνουν θα κλείνουν αϕού κανείς δε θα γράϕεται σε αυτά.
"κανείς δεν θα γράφεται σε αυτά"
Θα γράφονται τα παιδιά των οικογενειών χαμηλότερου μορφωτικο-οικονομικο-κοινωνικού επιπέδου.
Οι γονείς στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση θα μπορούν να δημιουργούν σχολεία σύμϕωνα με τις αξίες τους.
Δηλαδή, η ευθύνη μετατίθεται προς τους γονείς.
Δεν τους έφταναν τόσες άλλες ευθύνες, τώρα πρέπει να έχουν κι αυτή την ευθύνη?
Είναι διαφορετικό αυτό από το να τους παρείχε η κοινωνία το καλό σχολείο, κι όχι να πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους στο άγριο νεοφιλελεύθερο σύστημα.
Με αυτά τα μέτρα θα δοθεί η δυνατότητα να καινοτομήσουν οι εκπαιδευτικοί και να αναδειχτούν οι καλύτεροι.
Οι εκπαιδευτικοί έχουν την δυνατότητα να καινοτομήσουν σε οποιεσδήποτε συνθήκες, εάν το θέλουν, όπως, για παράδειγμα, ο αγαπητός μας μπλόγκερ, που καινοτομεί χωρίς να περιμένει πρώτα να βρεθεί σε διαφορετικές συνθήκες.