Συνήθως η επιλογή τάξης στο Δημοτικό γίνεται με βάση την παλαιότητα: είτε επιλέγει πρώτος ο δάσκαλος με τα περισσότερα χρόνια υπηρεσίας είτε επιλέγει πρώτος ο δάσκαλος που έχει οργανική θέση στο σχολείο και ταυτόχρονα τα περισσότερα χρόνια υπηρεσίας, ενώ στη συνέχεια επιλέγουν οι αποσπασμένοι χρησιμοποιώντας και αυτοί φυσικά το κριτήριο της παλαιότητας. Το αποτέλεσμα και στις δύο περιπτώσεις είναι κοινό: οι δύσκολες τάξεις πέφτουν στα χέρια των άπειρων και οι εύκολες τάξεις στα χέρια των έμπειρων. Είναι λίγο πολύ μια παγιωμένη διαδικασία, αλλά αυτό δεν εμποδίζει το ερώτημα να πλανάται: Πόσο δίκαιος, ορθός, ηθικός είναι ο συγκεκριμένος τρόπος καταμερισμού των τάξεων; Θα θέλαμε να εφαρμοστεί το ίδιο κριτήριο και στις τάξεις που φοιτούν τα παιδιά μας; Θα θεωρούσαμε λογικό να το εφαρμόζουν και άλλοι επαγγελματικοί κλάδοι; Π.χ., οι εμπειρότεροι γιατροί να επιλέγουν τις απλούστερες περιπτώσεις, οι καλύτεροι πολιτικοί μηχανικοί να αναλαμβάνουν τα απλούστερα έργα; Και εν τέλει, μας τιμά ως κλάδο η συγκεκριμένη πρακτική;
Πιστεύω πως όχι. Το θέμα όμως είναι με ποιον τρόπο είναι δυνατόν να επιλέγουν πρώτα οι άπειροι εκπαιδευτικοί και στο τέλος οι έμπειροι, ώστε να αυξάνονται οι πιθανότητες να παίρνουν τις ευκολότερες τάξεις οι πρώτοι παρά οι δεύτεροι, ενώ, παράλληλα, η διαδικασία επιλογής να παραμένει σχετικά δίκαιη και αντικειμενική. Αυτό το ερώτημα με απασχολούσε καιρό τώρα· μα τελικά η λύση ήταν μπροστά στα μάτια μου: να χρησιμοποιηθεί το ίδιο κριτήριο, αλλά να αντιστραφεί η σειρά· να επιλέγουν πρώτα οι νεότεροι και μετά οι παλαιότεροι.
Βεβαίως θα μου πείτε, και θα συμφωνήσω μαζί σας, τα χρόνια υπηρεσίας δε σε κάνουν και καλό δάσκαλο ούτε είναι το μόνο κριτήριο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε τον τρόπο με τον οποίο επιλέγονται τα στελέχη της εκπαίδευσης. Και πάλι θα επέλεγαν πρώτοι αυτοί με τα λιγότερα προσόντα. Ή, μιας και όπου να 'ναι θα αρχίσει η αξιολόγηση, η κατάταξη να στηριχτεί σε αυτήν. Το θέμα είναι να αντιστραφεί η σειρά. Πρώτα επιλέγουν οι άπειροι και μετά οι έμπειροι.
Έχω στον νου μου διάφορες αντιρρήσεις. Όσοι αποφασίσετε να τις εκφράσετε, μπείτε για μια στιγμή στη θέση του αδύναμου μαθητή. Ποιον θα θέλατε να είχατε δάσκαλο; Τον έμπειρο ή τον άπειρο; Σκεφτείτε αυτό πρώτα και μετά γράψτε ό,τι θέλετε...
Πιστεύω πως όχι. Το θέμα όμως είναι με ποιον τρόπο είναι δυνατόν να επιλέγουν πρώτα οι άπειροι εκπαιδευτικοί και στο τέλος οι έμπειροι, ώστε να αυξάνονται οι πιθανότητες να παίρνουν τις ευκολότερες τάξεις οι πρώτοι παρά οι δεύτεροι, ενώ, παράλληλα, η διαδικασία επιλογής να παραμένει σχετικά δίκαιη και αντικειμενική. Αυτό το ερώτημα με απασχολούσε καιρό τώρα· μα τελικά η λύση ήταν μπροστά στα μάτια μου: να χρησιμοποιηθεί το ίδιο κριτήριο, αλλά να αντιστραφεί η σειρά· να επιλέγουν πρώτα οι νεότεροι και μετά οι παλαιότεροι.
Βεβαίως θα μου πείτε, και θα συμφωνήσω μαζί σας, τα χρόνια υπηρεσίας δε σε κάνουν και καλό δάσκαλο ούτε είναι το μόνο κριτήριο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε τον τρόπο με τον οποίο επιλέγονται τα στελέχη της εκπαίδευσης. Και πάλι θα επέλεγαν πρώτοι αυτοί με τα λιγότερα προσόντα. Ή, μιας και όπου να 'ναι θα αρχίσει η αξιολόγηση, η κατάταξη να στηριχτεί σε αυτήν. Το θέμα είναι να αντιστραφεί η σειρά. Πρώτα επιλέγουν οι άπειροι και μετά οι έμπειροι.
Έχω στον νου μου διάφορες αντιρρήσεις. Όσοι αποφασίσετε να τις εκφράσετε, μπείτε για μια στιγμή στη θέση του αδύναμου μαθητή. Ποιον θα θέλατε να είχατε δάσκαλο; Τον έμπειρο ή τον άπειρο; Σκεφτείτε αυτό πρώτα και μετά γράψτε ό,τι θέλετε...
Σχόλια
Πιθανότατα να αρκεί να γραφτεί στην εγκύκλιο προγραμματισμού με σαφήνεια ο τρόπος καταμερισμού των τάξεων. Ίσως κάποτε να το κάνουν...
Γ΄- Δ΄αρχικά
Α΄- Β΄ μετά
Ε΄- ΣΤ΄ μετά
Ολοήμερο (2)χρόνια και πάλι από την αρχή
Α΄-Β΄,Ε΄-ΣΤ΄............
δε θα διαφωνήσω. Στην πράξη όμως αυτό το μοντέλο έχει αποτύχει. Γι' αυτό πιστεύω ότι πρέπει να φύγει από την ευθύνη του διευθυντή του σχολείου. Είσαι τυχερή πάντως..