Διάσπαρτες σκέψεις για τα τόσα χρόνια επιμορφώσεων


Επειδή όλο και κάποια επιμόρφωση γίνεται στις αρχές της σχολικής χρονιάς, αναφέρω κάποιες σκέψεις.

A) Μετά από κάθε επιμόρφωση πρέπει να ελέγχουμε διεξοδικά αυτά που ακούσαμε.
Η επιμόρφωση στηρίζεται σε μια απλή ιδέα: ο επιμορφωτής ξέρει περισσότερα από τον επιμορφούμενο. Πολλές φορές όμως οι επιμορφωτές διαδίδουν μύθους. Κλασικό παράδειγμα τα μαθησιακά στιλ· αναφέρονται συχνά, ειδικά όταν παρουσιάζεται η διαφοροποιημένη διδασκαλία. Πρόκειται για παγκόσμιο μύθο που δε φεύγει με τίποτα από τον χώρο της εκπαίδευσης (περισσότερες πληροφορίες εδώεδώεδώ και εδώ). Τα ίδια ισχύουν και για την πολλαπλή νοημοσύνη του Gardner που δεν έχει καμία εμπειρική θεμελίωση (βλέπε εδώ, εδώ, εδώ, και εδώ). Συνεπώς, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να εξετάζουμε αυτά που μάθαμε, ειδικά στην περίπτωση που μας αρέσουν. Ο άνθρωπος έχει την τάση να αναζητά πληροφορίες που επιβεβαιώνουν όσα ήδη πιστεύει ως αληθή και να αγνοεί πληροφορίες που αντικρούουν τις πεποιθήσεις του (σελ. 22).
B) Επιμορφώσεις χωρίς διδασκαλία δεν είναι επιμορφώσεις.
Πιθανότατα οι μικροδιδασκαλίες είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος εκπαίδευσης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών. Η διαδικασία έχει ως εξής: ένας εκπαιδευτικός διδάσκει για μικρό χρονικό διάστημα, καταγράφεται σε βίντεο, βλέπουν το βίντεο όλοι οι εκπαιδευτικοί, το σχολιάζει πρώτα αυτός που δίδαξε και μετά οι υπόλοιποι. Δυστυχώς, πολλές επιμορφωτικές προσπάθειες αγνοούν αυτήν τη διαδικασία. Περιορίζονται σε διαλέξεις, ψευτο-βιωματικές δραστηριότητες, ενώ αρκετές φορές δεν αφορούν τα μαθήματα που διδάσκουμε. Στη διδασκαλία όμως προτεραιότητα έχει η πράξη και όχι η θεωρία· πρέπει με κάποιον τρόπο να εμπλέκεται στην επιμόρφωση, αλλιώς δεν αποκτούν νόημα όσα αναφέρονται.
Γ) Ενίοτε χρειάζεται διεπιστημονική συνεργασία και όχι επιμόρφωση.
Κάποιοι επιμορφωτές δεν είναι εκπαιδευτικοί. Έτσι, δυσκολεύονται να μιλήσουν για το τι θα γίνει στην πράξη. Θυμάμαι μία έξοχη παιδοψυχίατρο η οποία πρέπει να μίλησε σε μια διημερίδα γύρω στις 8 ώρες για τον αυτισμό. Ελάχιστος όμως ήταν ο χρόνος που αφιέρωσε για την τάξη. Αυτό δε μειώνει την επιστημονική της αξία ούτε την αξία όσων είπε. Αντιθέτως, φανερώνει την ανάγκη να αλλάξουμε αντιλήψεις και να καταλάβουμε ότι είμαστε και εμείς ειδικοί και ότι κάποιες φορές ψάχνουμε την ισότιμη συνεργασία, για να λυθούν τα προβλήματα στην τάξη μας.

Σχόλια