Πώς έγραψα το βιβλίο «Διδάσκοντας την Κριτική Σκέψη στο Δημοτικό σχολείο: Πράξη και Θεωρία»

Ψάχνοντας τη βιβλιογραφία για να βρω πώς διδάσκουμε την κριτική σκέψη, συνάντησα ένα χάος: κάθε ερευνητής υποστήριζε τη δική του θεωρία και, δυστυχώς, οι θεωρίες ούτε λίγες ήταν ούτε συνδέονταν μεταξύ τους. Η συνηθισμένη κατάσταση που συναντάς στον χώρο μας… Αναγκαστικά πάλεψα να βάλω μια τάξη. Κατέληξα σε ένα δικό μου θεωρητικό μοντέλο, το Μοντέλο Κριτικής Σκέψης (ΜΚΣ), που παρουσιάζει τι συμβαίνει στον νου κάποιου όταν σκέφτεται κριτικά. Το ΜΚΣ μού επιτρέπει πλέον να διασχίζω άνετα τον θεωρητικό χώρο και να καταλαβαίνω πολύ εύκολα τι υποστηρίζει κάθε ερευνητής.

Όμως, όπως μου είπε και μία συνάδελφος στο σχολείο, πώς εφαρμόζονται όλα αυτά; Η πιο σωστή ερώτηση που θέτουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί. Δυστυχώς, δεν έχουμε την ισχύ να την επιβάλουμε... ούτε φυσικά το δικό μου μοντέλο εξηγεί στον εκπαιδευτικό τι θα κάνει στην τάξη. Άρα, το επόμενο βήμα ήταν να γράψω, αφού πρώτα εφαρμόσω τις συγκεκριμένες ιδέες, το πώς διδάσκεις την κριτική σκέψη.

Κάποια στιγμή έφτασα στην οργάνωση του βιβλίου. Συνειδητοποίησα ότι δεν έχω συναντήσει κανέναν εκπαιδευτικό που να προτιμά τη θεωρία από την πράξη. Δεν είναι θέμα ιδιοτροπίας ή αδυναμίας· απλώς η θεωρία κατανοείται μέσω της πράξης. Φράσεις όπως πολυαισθητηριακή προσέγγιση για την αντιμετώπιση της δυσλεξίας είναι εντελώς ακατανόητες αν δεν τις δεις να εφαρμόζονται. Η λύση που επέλεξα ήταν να μπει το πρακτικό μέρος στην αρχή και να είναι το μεγαλύτερο. Το τελείωσα γράφοντας ένα μικρό κεφάλαιο στο οποίο εξηγώ στον αναγνώστη πώς να ξεκινήσει, τι να κάνει οπωσδήποτε και τι μπορεί να αφαιρέσει ανάλογα με την τάξη στην οποία διδάσκει. 

Τη θεωρία δεν μπορούσα να την αποφύγω. Ωστόσο, μπήκε στο τέλος, είναι σύντομη κι αν θέλει κάποιος μπορεί να την παραβλέψει. Φυσικά ό,τι έχω γράψει στο πρακτικό μέρος στηρίζεται στο θεωρητικό. Και στο τέλος αναφέρω το πιο σημαντικό: αν θέλουμε πραγματικά να καλλιεργήσουμε την κριτική σκέψη, πρέπει να σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι είναι ατομική υπόθεση. Στην πραγματικότητα αναδύεται μέσα από τη συνεργασία και όχι την απομόνωση ή την αντιπαλότητα του ενός με τον άλλον.

Το βιβλίο μου μπορείτε να το παραγγείλετε απευθείας από τον εκδοτικό οίκο στον παρακάτω σύνδεσμο ή να το παραγγείλετε από τοπικά βιβλιοπωλεία αν δεν υπάρχει ήδη. 

Διδάσκοντας την κριτική σκέψη στο Δημοτικό Σχολείο: Πράξη και Θεωρία

Σχόλια