ΔΕΠ-Υ

Παρακάτω θα βρείτε δύο συνοπτικούς οδηγούς για τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας:
Πρόκειται για οδηγούς μεταφρασμένους από Κύπριους. Ο δεύτερος οδηγός πρέπει να είναι μετάφραση παλιού οδηγού (μάλλον του 2004) του αμερικανικού Υπουργείου Παιδείας. Τους πιο πρόσφατους (του 2008) θα τους βρείτε παρακάτω και φυσικά είναι στα αγγλικά. 
Δεν κατάφερα να εντοπίσω την πηγή του πρώτου οδηγού.

Ένας αγγλικός οδηγός για τους γονείς για τη ΔΕΠ-Υ είναι αυτός. Δυστυχώς, κι αυτός είναι στα αγγλικά.

Πάντως και τους δύο πρώτους να διαβάσετε θα έχετε καταλάβει τη ουσία. Αν βαριέστε να μερικά στοιχεία που αναφέρουν:
  • Οι οδηγίες προς τον μαθητή πρέπει να είναι απλές και σύντομες.
  • Μόλις τις πείτε ζητήστε από το παιδί να τις επαναλάβει.
  • Προσπαθήστε να σας κοιτάει στα μάτια το παιδί όταν του λέτε τις οδηγίες.
  • Η ΔΕΠ-Υ είναι μια κληρονομική διαταραχή και επομένως ούτε το παιδί φταίει ούτε οι γονείς
Μια ενδιαφέρουσα αναλογία για το πώς βλέπει τον κόσμο ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ είναι η εξής:

Φανταστείτε ότι βλέπετε στην τηλεόραση κάποιο κανάλι, π.χ., το Mega. Το σήμα δεν είναι πολύ καλό. Ξαφνικά κάποιος αλλάζει το κανάλι και βλέπετε το Antenna. Μετά το αλλάζει πάλι και βλέπετε το Σκάι, το Mega, το ΝΕΤ. Αν σας ρωτήσει: «Τι βλέπατε στο Mega;» θα μπορείτε να απαντήσετε;

Παραθέτω τα παραπάνω κείμενα επειδή πολλές φορές, εξαιτίας της δυσκινησίας του συστήματος, πρέπει εμείς οι ίδιοι να κάνουμε μια πρόχειρη διάγνωση προκειμένου να καταλάβουμε τι συμβαίνει με κάποιο παιδί. Ανάλογα με τη διάγνωση οφείλουμε να τροποποιήσουμε και τη διδασκαλία μας. 

Εξηγούμαι: δεν εννοώ να υποκαταστήσουμε το ΚΕΔΔΥ ή άλλους φορείς. Έτσι όμως όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, πολλοί γονείς αρνούνται να βοηθήσουν το παιδί τους. Επομένως, εμείς πρέπει, αναγκασμένοι από την πραγματικότητα, να δούμε τι περίπου συμβαίνει για να διαχειριστούμε την κατάσταση όσο το δυνατόν καλύτερα. Προφανώς και θα κάνουμε λάθη· να μην κάνουμε όμως και τίποτα;

Σχόλια