Καταμερισμός τάξεων στο Δημοτικό

Συνήθως η επιλογή τάξης στο Δημοτικό γίνεται με βάση την παλαιότητα: είτε επιλέγει πρώτος ο δάσκαλος με τα περισσότερα χρόνια υπηρεσίας είτε επιλέγει πρώτος ο δάσκαλος που έχει οργανική θέση στο σχολείο και ταυτόχρονα τα περισσότερα χρόνια υπηρεσίας, ενώ στη συνέχεια επιλέγουν οι αποσπασμένοι χρησιμοποιώντας και αυτοί φυσικά το κριτήριο της παλαιότητας. Το αποτέλεσμα και στις δύο περιπτώσεις είναι κοινό: οι δύσκολες τάξεις πέφτουν στα χέρια των άπειρων και οι εύκολες τάξεις στα χέρια των έμπειρων. Είναι λίγο πολύ μια παγιωμένη διαδικασία, αλλά αυτό δεν εμποδίζει το ερώτημα να πλανάται: Πόσο δίκαιος, ορθός, ηθικός είναι ο συγκεκριμένος τρόπος καταμερισμού των τάξεων; Θα θέλαμε να εφαρμοστεί το ίδιο κριτήριο και στις τάξεις που φοιτούν τα παιδιά μας; Θα θεωρούσαμε λογικό να το εφαρμόζουν και άλλοι επαγγελματικοί κλάδοι; Π.χ., οι εμπειρότεροι γιατροί να επιλέγουν τις απλούστερες περιπτώσεις, οι καλύτεροι πολιτικοί μηχανικοί να αναλαμβάνουν τα απλούστερα έργα; Και εν τέλει, μας τιμά ως κλάδο η συγκεκριμένη πρακτική;

Πιστεύω πως όχι. Το θέμα όμως είναι με ποιον τρόπο είναι δυνατόν να επιλέγουν πρώτα οι άπειροι εκπαιδευτικοί και στο τέλος οι έμπειροι, ώστε να αυξάνονται οι πιθανότητες να παίρνουν τις ευκολότερες τάξεις οι πρώτοι παρά οι δεύτεροι, ενώ, παράλληλα, η διαδικασία επιλογής να παραμένει σχετικά δίκαιη και αντικειμενική. Αυτό το ερώτημα με απασχολούσε καιρό τώρα· μα τελικά η λύση ήταν μπροστά στα μάτια μου: να χρησιμοποιηθεί το ίδιο κριτήριο, αλλά να αντιστραφεί η σειρά· να επιλέγουν πρώτα οι νεότεροι και μετά οι παλαιότεροι.

Βεβαίως θα μου πείτε, και θα συμφωνήσω μαζί σας, τα χρόνια υπηρεσίας δε σε κάνουν και καλό δάσκαλο ούτε είναι το μόνο κριτήριο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε τον τρόπο με τον οποίο επιλέγονται τα στελέχη της εκπαίδευσης. Και πάλι θα επέλεγαν πρώτοι αυτοί με τα λιγότερα προσόντα. Ή, μιας και όπου να 'ναι θα αρχίσει η αξιολόγηση, η κατάταξη να στηριχτεί σε αυτήν. Το θέμα είναι να αντιστραφεί η σειρά. Πρώτα επιλέγουν οι άπειροι και μετά οι έμπειροι.

Έχω στον νου μου διάφορες αντιρρήσεις. Όσοι αποφασίσετε να τις εκφράσετε, μπείτε για μια στιγμή στη θέση του αδύναμου μαθητή. Ποιον θα θέλατε να είχατε δάσκαλο; Τον έμπειρο ή τον άπειρο; Σκεφτείτε αυτό πρώτα και μετά γράψτε ό,τι θέλετε...

Σχόλια

Ο χρήστης Δημήτρης είπε…
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Τα λέω κι εγώ χρόνια αλλά όποτε θέτω το ζήτημα στο σύλλογο διδασκόντων με κοιτάζουν όλοι με καχυποψία και επιθετικότητα. Δηλαδή λένε, να θυσιαστώ ΕΓΩ που έτρεχα επί τόσα χρόνια στα κατσάβραχα, τραβούσα κουπί και έπαιρνα τις χειρότερες τάξεις; Μόνο αν φύγουν αυτοί που βλέπουν το επάγγελμα ως βιοπορισμό και δεν τους αρέσει (οπότε δεν επιδιώκουν τη βελτίωση τού έργου τους) και συνδεθεί η αξιολόγηση με τη σχολική μονάδα ως οντότητα (οπότε ο ένας εξαρτάται από τον άλλο για να πάει μπροστά το σύνολο) μπορεί να δούμε καλύτερα αποτελέσματα.
Ο χρήστης Γιάννης Μιχαηλίδης είπε…
Έχεις δίκιο. Μόνο με παρέμβαση του Υπουργείου υπάρχει πιθανότητα να βελτιωθεί η κατάσταση. Αλλιώς δε θα υπήρχε λόγος να γράψω και τη συγκεκριμένη ανάρτηση.

Πιθανότατα να αρκεί να γραφτεί στην εγκύκλιο προγραμματισμού με σαφήνεια ο τρόπος καταμερισμού των τάξεων. Ίσως κάποτε να το κάνουν...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
<> των τάξεων
Γ΄- Δ΄αρχικά
Α΄- Β΄ μετά
Ε΄- ΣΤ΄ μετά
Ολοήμερο (2)χρόνια και πάλι από την αρχή
Ο χρήστης Γιάννης Μιχαηλίδης είπε…
Ανώνυμε, τι ακριβώς εννοείς;
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Όλοι κάνουμε κύκλο.Ο δάσκαλος της Γ΄πηγαίνει Δ΄μετά Α΄-Β΄μετά Ε΄-ΣΤ΄και τέλος ολοήμερο για δύο χρόνια.Μετά πάλι από την αρχή.Γ΄-Δ΄,
Α΄-Β΄,Ε΄-ΣΤ΄............
Ο χρήστης Γιάννης Μιχαηλίδης είπε…
Θα ήταν μια καλή λύση. Βέβαια, για να πετύχει προϋποθέτει να μένουμε κάμποσα χρόνια στο ίδιο σχολείο.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΛΛΟΓΟ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΟΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ.ΕΞΑΛΛΟΥ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΡΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ....
Ο χρήστης Γιάννης Μιχαηλίδης είπε…
Αν θες και κυρίως μπορείς, τους αποφεύγεις...
Ο χρήστης Ελένη είπε…
Δεν νομίζω ότι είναι θέμα υπουργείου μόνο Οδυσσέα. Είναι και θέμα διεύθυνσης σχολείου. Στο σχολείο μας, επειδή έχουμε έναν εξαιρετικό διευθυντή - ηγέτη, μας προτείνει εκείνος πως πρέπει να χωριστούν τα τμήματα και φυσικά έχουμε δικαίωμα να αρνηθούμε. Δεν πάει με την παλαιότητα, αλλά με τις ειδικές ικανότητες και ενδιαφέροντα του καθενός. 4 χρόνια τώρα πού είμαι στο ίδιο σχολείο, κανείς δεν έχει αρνηθεί τις προτάσεις του διευθυντή μας και είναι όλοι ευχαριστημένοι με τις τάξεις τους, "δύσκολες" ή "εύκολες". Και κάτι ακόμα. Ένας δάσκαλος που σκέφτεται ότι αδικείται αν πάρει δύσκολο τμήμα γιατί έτρεχε στα κατσάβραχα δεν διαφέρει και πολύ από αυτόν που λέει ευθαρσώς: "εγώ για 800 ευρώ δεν δουλεύω". Το να είσαι δάσκαλος, έτσι κι αλλιώς απαιτεί θυσία μιας και είναι ψυχοφθόρο να προσφέρεις τα φιλέτα της ψυχής σου στα παιδάκια που ειδικά σήμερα αντιμετωπίζουν τόσα προβλήματα και είσαι η μοναδική σανίδα σωτηρίας τους...
Ο χρήστης Γιάννης Μιχαηλίδης είπε…
Ελένη,

δε θα διαφωνήσω. Στην πράξη όμως αυτό το μοντέλο έχει αποτύχει. Γι' αυτό πιστεύω ότι πρέπει να φύγει από την ευθύνη του διευθυντή του σχολείου. Είσαι τυχερή πάντως..