Το περασμένο Σάββατο διοργανώθηκε μια ημερίδα στην Πάτρα που αφορούσε στην κατασκευή και στάθμιση 12 διερευνητικών – ανιχνευτικών εργαλείων (κριτηρίων) των μαθησιακών δυσκολιών. Για όσους δε γνωρίζουν, στην Ελλάδα δεν υπήρχε μέχρι την εμφάνιση αυτών των εργαλείων κάποιο σταθμισμένο τεστ, μέσω του οποίου θα μπορούσε να γίνει η αξιολόγηση των παιδιών από το ΚΔΑΥ. Από τώρα και στο εξής ένας αξιολογητής μπορεί να ξέρει με ακρίβεια το επίπεδο ενός μαθητή σε σχέση με τους υπόλοιπους στην Ελλάδα και να μην έχει απλώς μία αόριστη εικόνα.
Ενθουσιάστηκα πραγματικά από τη δουλειά που παρουσιάστηκε. Πρώτη φορά είδα κάτι τόσο εντυπωσιακό στην ελληνική εκπαίδευση, και όσον αφορά στην ποιότητα της ημερίδας –οι εισηγήσεις ήταν σύντομες και περιεκτικές, ενώ τηρήθηκε και το χρονοδιάγραμμα– αλλά και όσον αφορά στην καθεαυτό εργασία.
Χαρακτηριστικά αναφέρω τα εργαλεία 11 και 12 που πιστεύω πως εντυπωσίασαν και τους περισσότερους παρευρισκόμενους. Πρόκειται για δύο τεστ που σκοπό έχουν την αξιολόγηση του μαθητή από μη ειδικούς. Απλώς ο εξεταζόμενος μαθητής κάθεται μπροστά από έναν υπολογιστή και κάνει το τεστ χωρίς την παραμικρή βοήθεια από κανέναν. Ο χρόνος εξέτασης διαρκεί ως επί το πλείστον μτάχυία διδακτική ώρα, ενώ ο υπολογιστής δίνει στο δάσκαλο μία αναφορά στην οποία φαίνονται αδρομερώς οι αδυναμίες του μαθητή. Με βάση τα αποτελέσματα ο δάσκαλος κρίνει αν πρέπει ο μαθητής να παραπεμφθεί στο ΚΔΑΥ ή όχι.
Ένα άλλο ενδιαφέρον εργαλείο είναι το 7. Το συγκεκριμένο τεστ συμπληρώνεται εξολοκλήρου από το δάσκαλο και με βάση τις απαντήσεις του, προκύπτουν οι πιθανότητες ο μαθητής να έχει Μαθησιακές Δυσκολίες.
Διάχυτη ήταν, δυστυχώς, η ανησυχία για την αξιοποίηση αυτών των εργαλείων. Μόνιμη επωδός στα χείλη των εισηγητών ο φόβος τους για τη μη χρησιμοποίηση των κριτηρίων.
Ελπίζω να διαψευστούν.
Ενθουσιάστηκα πραγματικά από τη δουλειά που παρουσιάστηκε. Πρώτη φορά είδα κάτι τόσο εντυπωσιακό στην ελληνική εκπαίδευση, και όσον αφορά στην ποιότητα της ημερίδας –οι εισηγήσεις ήταν σύντομες και περιεκτικές, ενώ τηρήθηκε και το χρονοδιάγραμμα– αλλά και όσον αφορά στην καθεαυτό εργασία.
Χαρακτηριστικά αναφέρω τα εργαλεία 11 και 12 που πιστεύω πως εντυπωσίασαν και τους περισσότερους παρευρισκόμενους. Πρόκειται για δύο τεστ που σκοπό έχουν την αξιολόγηση του μαθητή από μη ειδικούς. Απλώς ο εξεταζόμενος μαθητής κάθεται μπροστά από έναν υπολογιστή και κάνει το τεστ χωρίς την παραμικρή βοήθεια από κανέναν. Ο χρόνος εξέτασης διαρκεί ως επί το πλείστον μτάχυία διδακτική ώρα, ενώ ο υπολογιστής δίνει στο δάσκαλο μία αναφορά στην οποία φαίνονται αδρομερώς οι αδυναμίες του μαθητή. Με βάση τα αποτελέσματα ο δάσκαλος κρίνει αν πρέπει ο μαθητής να παραπεμφθεί στο ΚΔΑΥ ή όχι.
Ένα άλλο ενδιαφέρον εργαλείο είναι το 7. Το συγκεκριμένο τεστ συμπληρώνεται εξολοκλήρου από το δάσκαλο και με βάση τις απαντήσεις του, προκύπτουν οι πιθανότητες ο μαθητής να έχει Μαθησιακές Δυσκολίες.
Διάχυτη ήταν, δυστυχώς, η ανησυχία για την αξιοποίηση αυτών των εργαλείων. Μόνιμη επωδός στα χείλη των εισηγητών ο φόβος τους για τη μη χρησιμοποίηση των κριτηρίων.
Ελπίζω να διαψευστούν.
Σχόλια
Για να δούμε...
Ανδρέας
Υπάρχει σημαντικό υλικό από πολλούς ανθρώπους στο χώρο για να βοηθήσει εμάς τους δασκάλους. Το θέμα είναι εάν το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο θα το χρησιμοποιήσει με "έξυπνο" τρόπο.
Γιώργος