Ό,τι κάνουμε μέσα στην τάξη δε γίνεται στην τύχη. Απεναντίας, επιδιώκουμε να πετύχουμε σαφείς και συγκεκριμένους στόχους. Γι’ αυτό το λόγο, αναθέτουμε στους μαθητές δραστηριότητες, μέσω των οποίων προσδοκούμε στην επίτευξη των στόχων μας.
Στην Ελλάδα οι προαναφερόμενοι στόχοι καθορίζονται από το Υπουργείο. Η επιλογή από μέρους μας είναι ανύπαρκτη. Αντίθετα, στο θέμα των δραστηριοτήτων έχουμε μεγαλύτερη ελευθερία. Βεβαίως, το Υπουργείο προτείνει, και καλά κάνει, αλλά δε μας δεσμεύουν οι απόψεις του.
Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Γιατί έριξα μια ματιά στις δραστηριότητες που προτείνει το Υπουργείο στο μάθημα της Πληροφορικής στο Δημοτικό (για όσους δεν το ξέρουν θα διδάσκεται από καθηγητές της πληροφορικής και όχι από δασκάλους) και θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου. Aς δούμε όμως πρώτα κάποιες από τις δραστηριότητες:
Γ΄ τάξη
α) Στη σελίδα 13 αυτών των οδηγιών αναφέρεται πως οι μαθητές πρέπει να ασχοληθούν με webquest (ιστοεξερεύνηση στα ελληνικά). Μια ιστοεξερεύνηση που έκανα με το Σωτήρη Τερζίδη πέρυσι είναι αυτή. Πιστεύει κανείς ότι οι καθηγητές πληροφορικής έχουν τη δυνατότητα να ασχοληθούν με κάτι παρόμοιο, έστω και πιο απλό;
β) Στη σελίδα 14 προτείνεται να γράψουν οι μαθητές μέσω email ένα συνεργατικό παραμύθι.
Ε΄τάξη
α) Στη σελίδα 20 προτείνεται να κατασκευάσουν οι μαθητές ένα πολυμεσικό παραμύθι.
β) Στη συνέχεια στη σελίδα 21 προτείνονται μεταξύ άλλων: μια παρουσίαση για έναν λογοτέχνη ή κάτι άλλο· μια διαφήμιση για την υγιεινή διατροφή· μια αφίσα για τα απειλούμενα είδη· ένα άρθρο και συνεντεύξεις για σχολική εφημερίδα και άλλα παρόμοια.
γ) Στη σελίδα 23 προτείνεται να μελετήσουν οι μαθητές την επίδραση της αλλαγής του μήκους και του πλάτους στο εμβαδόν.
δ) Στη σελίδα 24 οι μαθητές πρέπει, για να μάθουν τα σχόλια του Word, να γράψουν τα θετικά και τα αρνητικά σημεία ενός κειμένου.
ΣΤ΄τάξη
α) Στη σελίδα 26 προτείνεται συνθετική εργασία με θέμα το δάσος.
β) Ασχολούνται και με τη στατιστική στην ίδια σελίδα.
Όλες οι παραπάνω δραστηριότητες απαιτούν βαθιές γνώσεις Διδακτικής Γλώσσας και Μαθηματικών. Τις έχει ένας καθηγητής πληροφορικής; Όχι. Τότε γιατί τις απαιτούν;
Μια πιθανή απάντηση είναι πως το Υπουργείο επιζητεί συνεργασία του δασκάλου και του καθηγητή της πληροφορικής. Είναι όμως εφικτό; Υπάρχει τέτοια κουλτούρα στα σχολεία σήμερα; Αμφιβάλλω. Και τι θα γίνει στην περίπτωση που αποτύχει η συνεργασία; Πώς θα γίνει τότε το μάθημα;
Πέρα όμως απ’ αυτά. Διαφωνεί κανείς πως ένας δάσκαλος μπορεί μόνος του να τα κάνει όλα αυτά πολύ καλύτερα από έναν καθηγητή πληροφορικής που έστω συνεργάζεται με κάποιον δάσκαλο; Ή φανταστείτε τι θα γίνει αν συνεργαστούν δυο και τρεις δάσκαλοι; Γιατί απλώς δε μας επιμορφώνουν και ας δώσουν στους καθηγητές πληροφορικής έναν υποστηρικτικό ρόλο για το δίκτυο των σχολείων; Αυτό, δηλαδή, που ξέρουν να κάνουν καλύτερα από το καθέναν. Τι δουλειά έχουν στα δικά μας χωράφια;
Στην Ελλάδα οι προαναφερόμενοι στόχοι καθορίζονται από το Υπουργείο. Η επιλογή από μέρους μας είναι ανύπαρκτη. Αντίθετα, στο θέμα των δραστηριοτήτων έχουμε μεγαλύτερη ελευθερία. Βεβαίως, το Υπουργείο προτείνει, και καλά κάνει, αλλά δε μας δεσμεύουν οι απόψεις του.
Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Γιατί έριξα μια ματιά στις δραστηριότητες που προτείνει το Υπουργείο στο μάθημα της Πληροφορικής στο Δημοτικό (για όσους δεν το ξέρουν θα διδάσκεται από καθηγητές της πληροφορικής και όχι από δασκάλους) και θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου. Aς δούμε όμως πρώτα κάποιες από τις δραστηριότητες:
Γ΄ τάξη
α) Στη σελίδα 13 αυτών των οδηγιών αναφέρεται πως οι μαθητές πρέπει να ασχοληθούν με webquest (ιστοεξερεύνηση στα ελληνικά). Μια ιστοεξερεύνηση που έκανα με το Σωτήρη Τερζίδη πέρυσι είναι αυτή. Πιστεύει κανείς ότι οι καθηγητές πληροφορικής έχουν τη δυνατότητα να ασχοληθούν με κάτι παρόμοιο, έστω και πιο απλό;
β) Στη σελίδα 14 προτείνεται να γράψουν οι μαθητές μέσω email ένα συνεργατικό παραμύθι.
Ε΄τάξη
α) Στη σελίδα 20 προτείνεται να κατασκευάσουν οι μαθητές ένα πολυμεσικό παραμύθι.
β) Στη συνέχεια στη σελίδα 21 προτείνονται μεταξύ άλλων: μια παρουσίαση για έναν λογοτέχνη ή κάτι άλλο· μια διαφήμιση για την υγιεινή διατροφή· μια αφίσα για τα απειλούμενα είδη· ένα άρθρο και συνεντεύξεις για σχολική εφημερίδα και άλλα παρόμοια.
γ) Στη σελίδα 23 προτείνεται να μελετήσουν οι μαθητές την επίδραση της αλλαγής του μήκους και του πλάτους στο εμβαδόν.
δ) Στη σελίδα 24 οι μαθητές πρέπει, για να μάθουν τα σχόλια του Word, να γράψουν τα θετικά και τα αρνητικά σημεία ενός κειμένου.
ΣΤ΄τάξη
α) Στη σελίδα 26 προτείνεται συνθετική εργασία με θέμα το δάσος.
β) Ασχολούνται και με τη στατιστική στην ίδια σελίδα.
Όλες οι παραπάνω δραστηριότητες απαιτούν βαθιές γνώσεις Διδακτικής Γλώσσας και Μαθηματικών. Τις έχει ένας καθηγητής πληροφορικής; Όχι. Τότε γιατί τις απαιτούν;
Μια πιθανή απάντηση είναι πως το Υπουργείο επιζητεί συνεργασία του δασκάλου και του καθηγητή της πληροφορικής. Είναι όμως εφικτό; Υπάρχει τέτοια κουλτούρα στα σχολεία σήμερα; Αμφιβάλλω. Και τι θα γίνει στην περίπτωση που αποτύχει η συνεργασία; Πώς θα γίνει τότε το μάθημα;
Πέρα όμως απ’ αυτά. Διαφωνεί κανείς πως ένας δάσκαλος μπορεί μόνος του να τα κάνει όλα αυτά πολύ καλύτερα από έναν καθηγητή πληροφορικής που έστω συνεργάζεται με κάποιον δάσκαλο; Ή φανταστείτε τι θα γίνει αν συνεργαστούν δυο και τρεις δάσκαλοι; Γιατί απλώς δε μας επιμορφώνουν και ας δώσουν στους καθηγητές πληροφορικής έναν υποστηρικτικό ρόλο για το δίκτυο των σχολείων; Αυτό, δηλαδή, που ξέρουν να κάνουν καλύτερα από το καθέναν. Τι δουλειά έχουν στα δικά μας χωράφια;
Σχόλια
δεν τη θέλεις γιατί ήδη την ξέρεις
Στραβά ξεκινήματα!
Άντε να σταματήσω τη μουρμούρα και να ευχηθώ
ΑΝΤΟΧΕΣ και ΔΥΝΑΜΗ!
Οι σύμβουλοι της υπουργού τυχαίνει να είναι πληροφορικοί. Να μη φροντίσουν το συνάφι τους;
Κουτσοί στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα.
Όμως, το κομπιούτερ σα παιχνιδομηχανή δε χρειάζεται να διδαχτεί, οπότε οδηγούμαστε στην πορεία διάλυσης και του δημοτικού και – στην καλύτερη περίπτωση – στη δημιουργία περισσότερων μπακάλικων της μάικροσοφτ.
καλό χειμώνα
πιστεύεις ότι μπορείς να διδάξεις ένα πολυμεσικό παραμύθι; Πώς; Αυτό είναι Διδακτική Γλώσσας. Σε τι θα σε βοηθήσει η Διδακτική Πληροφορικής;
Αν θες μου απαντάς, μιας και με ενδιαφέρει πολύ η άποψή σου. Εξάλλου, δεν τα έχω με τους καθηγητές πληροφορικής. Με το Υπουργείο τα έχω. Αν μου ζητήσουν εμένα να διδάξω πληροφορική στο Γυμνάσιο εγώ θα φταίω για τις συνέπειες αυτής της απόφασης;
Το εργαλείο (κομπιούτερ] δε μπορεί να είναι γνωστικό αντικείμενο. Θα παραμείνει εργαλείο/ μέσο.
και επειδή χρειάζεται κάτι να κάνουν τα παιδάκια, θα παίζουν παιχνίδια.
Άντε και καμιά ζωγραφική...
(προφανώς με όσα γράφω δε θίγω επιστήμονες και δασκάλους, τα παιδάκια με τα 7ωρα σκέφτομαι)
Νομίζω ότι είναι μεγάλο λάθος να μπαίνουμε σε σύγκριση των γνώσεων των καθηγητών των 2 επιστημών.
ΥΓ: Και μην ακούω ανακρίβειες ότι οι πληροφορικοί δεν έχουν γνώση μαθηματικών γιατί τα μαθηματικά που διδάσκονται στα πανεπιστήμια πληροφορικής δεν τα'χουν δει ούτε στα όνειρά τους τα παιδαγωγικά πανεπιστήμια.....
οι καθηγητές πληροφορικής δε γνωρίζουν Διδακτική Μαθηματικών. Άλλο τα Μαθηματικά και άλλο η Διδακτική τους. Διαφορετικές επιστήμες και εξίσου απαραίτητες. Εξάλλου, τα Μαθηματικά του Δημοτικού δεν είναι και δύσκολα για τους ενήλικες. Για τα παιδιά του Δημοτικού είναι δύσκολα, γι' αυτό και η ανάγκη για την ανάπτυξη της Διδακτικής τους.
Επίσης, συμφωνώ με τη διαπίστωση :
"Το να διδάσκεται η χρήση του υπολογιστή αυτή καθεαυτή είναι διαφορετικό πράγμα από την χρήση του υπολογιστή ώς μέσου για την διδασκαλία άλλων μαθημάτων (πχ μαθηματικά, γλώσσα κτλ)."
Αυτό λέω κι εγώ. Για το ένα απαιτείται η Διδακτική της Πληροφορικής, ενώ για το άλλο εμπλέκεται και η διδακτική του εκάστοτε μαθήματος. Αυτή δεν την κατέχουν οι καθηγητές της Πληροφορικής. Ίσως αυτό το πρόβλημα να λυθεί με τη συνεργασία του δασκάλου και του καθηγητή. Άμα αξιωθούν να τον φέρουν ποτέ και στο σχολείο που είμαι θα γράψω κάτι σχετικό.