Ένα βασικό ζήτημα της διδασκαλίας του γραπτού λόγου είναι η παραγωγή αυθεντικών έργων από τους μαθητές. Να γράψουν, δηλαδή, κείμενα που απορρέουν από τα ενδιαφέροντά τους και απευθύνονται σε συγκεκριμένο κοινό, όπως οι πραγματικοί συγγραφείς.
Τα νέα σχολικά βιβλία καταπιάνονται μ’ αυτό το πρόβλημα. Έτσι, κάποιος θα βρει θέματα όπως επιστολές που στέλνονται στο Δήμαρχο ή σε κάποια εφημερίδα ή άρθρα για τη σχολική εφημερίδα με θέματα που σχετίζονται συνήθως με την επίλυση προβλημάτων της κοινότητας. Υπάρχει, όπως λέμε στην Παιδαγωγική, ένα πλαίσιο επικοινωνίας γύρω από το γραπτό κείμενο που καλείται να γράψει ο μαθητής. Όμως, το πλαίσιο αυτό, όπως γνωρίζουμε όλοι μας, είναι τεχνητό. Καμιά επιστολή δε θα σταλεί πουθενά, αλλά κι αν σταλεί κανείς δε θα τη διαβάσει. Ακόμα και η σχολική εφημερίδα συνήθως κυκλοφορεί εντός της τάξης και πιθανότατα δεν τη μελετά κανείς. Απεναντίας, στον κόσμο των ενηλίκων τα κείμενα των συγγραφέων απευθύνονται σε πραγματικούς αναγνώστες, κάποιοι από τους οποίους θα τα λάβουν σοβαρά υπόψη τους.
Πώς θα μπορούσαμε να προσομοιώσουμε αυτές τις καταστάσεις στο σχολείο; Κατά τη γνώμη μου η σχολική ιστοσελίδα μπορεί να αποτελέσει έναν αυθεντικό χώρο έκδοσης μαθητικών έργων. Έργων που θα απευθύνονται όχι μόνο στους μαθητές του σχολείου μα σ’ όλη την Ελλάδα. Με άλλα λόγια, να αποτελέσει ένα δωρεάν ηλεκτρονικό βιβλίο γραμμένο από παιδιά για παιδιά, ελεγμένο ταυτόχρονα από εκπαιδευτικούς. Φανταστείτε π.χ. ένα παιδί που ψάχνει πληροφορίες για τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μπορεί να ψάξει στα βιβλιοπωλεία, σε βιβλιοθήκες, στο internet. Γιατί να μην ψάξει και στην ιστοσελίδα του σχολείου του, για να δει αν υπάρχει κάποια εργασία κάποιου συμμαθητή του; Τις συγκεκριμένες δε πληροφορίες θα μπορούσε με τη βοήθεια ενός εκπαιδευτικού να τις κρίνει, να τις συμπληρώσει, να τις βελτιώσει ή να τις μεταφέρει σε κάποια άλλη μορφή πιο προσιτή στο κοινό π.χ. κόμικς, βίντεο κ.τ.λ.
Δεν εισάγονται, έτσι, τα παιδιά στο χώρο του πνεύματος;
Τα νέα σχολικά βιβλία καταπιάνονται μ’ αυτό το πρόβλημα. Έτσι, κάποιος θα βρει θέματα όπως επιστολές που στέλνονται στο Δήμαρχο ή σε κάποια εφημερίδα ή άρθρα για τη σχολική εφημερίδα με θέματα που σχετίζονται συνήθως με την επίλυση προβλημάτων της κοινότητας. Υπάρχει, όπως λέμε στην Παιδαγωγική, ένα πλαίσιο επικοινωνίας γύρω από το γραπτό κείμενο που καλείται να γράψει ο μαθητής. Όμως, το πλαίσιο αυτό, όπως γνωρίζουμε όλοι μας, είναι τεχνητό. Καμιά επιστολή δε θα σταλεί πουθενά, αλλά κι αν σταλεί κανείς δε θα τη διαβάσει. Ακόμα και η σχολική εφημερίδα συνήθως κυκλοφορεί εντός της τάξης και πιθανότατα δεν τη μελετά κανείς. Απεναντίας, στον κόσμο των ενηλίκων τα κείμενα των συγγραφέων απευθύνονται σε πραγματικούς αναγνώστες, κάποιοι από τους οποίους θα τα λάβουν σοβαρά υπόψη τους.
Πώς θα μπορούσαμε να προσομοιώσουμε αυτές τις καταστάσεις στο σχολείο; Κατά τη γνώμη μου η σχολική ιστοσελίδα μπορεί να αποτελέσει έναν αυθεντικό χώρο έκδοσης μαθητικών έργων. Έργων που θα απευθύνονται όχι μόνο στους μαθητές του σχολείου μα σ’ όλη την Ελλάδα. Με άλλα λόγια, να αποτελέσει ένα δωρεάν ηλεκτρονικό βιβλίο γραμμένο από παιδιά για παιδιά, ελεγμένο ταυτόχρονα από εκπαιδευτικούς. Φανταστείτε π.χ. ένα παιδί που ψάχνει πληροφορίες για τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μπορεί να ψάξει στα βιβλιοπωλεία, σε βιβλιοθήκες, στο internet. Γιατί να μην ψάξει και στην ιστοσελίδα του σχολείου του, για να δει αν υπάρχει κάποια εργασία κάποιου συμμαθητή του; Τις συγκεκριμένες δε πληροφορίες θα μπορούσε με τη βοήθεια ενός εκπαιδευτικού να τις κρίνει, να τις συμπληρώσει, να τις βελτιώσει ή να τις μεταφέρει σε κάποια άλλη μορφή πιο προσιτή στο κοινό π.χ. κόμικς, βίντεο κ.τ.λ.
Δεν εισάγονται, έτσι, τα παιδιά στο χώρο του πνεύματος;
Σχόλια