Τύπος και Εκπαίδευση

Κάποιες φορές θεαματικές διδακτικές δραστηριότητες κατακλύζουν τον Τύπο. Όσο πιο θεαματικές τόσες περισσότερες οι στήλες. Δεν είναι κακή αυτού του είδους η δημοσίευση. Να ακούγεται και τίποτε καλό πού και πού για τους εκπαιδευτικούς. Το κακό είναι ότι συνήθως αποσιωπούνται κομβικά σημεία της διδασκαλίας. Χωρίς αυτά δεν μπορείς να κρίνεις πραγματικά τις συγκεκριμένες διδακτικές προτάσεις.

Δύο στοιχεία που έχω κατά νου είναι οι στόχοι και η αξιολόγηση. Για να είμαι ειλικρινής, συνήθως οι στόχοι υπάρχουν. Δε νομίζω ότι τα δημοσιεύματα τους δίνουν και μεγάλη σημασία· αλλά υπάρχουν. Αυτό που δεν υπάρχει είναι η σύνδεση των στόχων με τις δραστηριότητες. Πώς δηλαδή ξέρουμε ότι οι συγκεκριμένες δραστηριότητες οδηγούν όντως στον επιθυμητό στόχο.

Θα αναφέρω ένα φανταστικό παράδειγμα για να γίνω κατανοητός. Ας υποθέσουμε ότι θέλω να δείξω στους μαθητές μου ότι τα άτομα με ειδικές ανάγκες μπορούν να εργαστούν και να πετύχουν στη δουλειά τους. Με κάποιον μαγικό τρόπο κατορθώνω και φέρνω στην τάξη μου τον διάσημο φυσικό Steven Hawking για να τους μιλήσει για τη ζωή του. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο θεαματικό! Μιλάει στα παιδιά, επιστρέφει ο άνθρωπος στην Αγγλία και οι μαθητές μου μου λένε: «Αυτός είναι πολύ έξυπνος. Σιγά μην μπορούν οι υπόλοιποι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες να κάνουν τα ίδια». Ή λένε: «Τα κατάφερε γιατί έμεινε ανάπηρος μεγάλος. Έτσι, μπόρεσε να σπουδάσει». Ή λένε: «Αυτά δε γίνονται στην Ελλάδα». Νομίζω ότι θα συμφωνήσετε πως, αν και θεαματική η πρωτοβουλία, τα αποτελέσματα θα ήταν πενιχρά.

Αν, αντίθετα, έκανα κάτι λιγότερο θεαματικό, π.χ. να διαβάσουν συνεντεύξεις Ελλήνων επαγγελματιών με κινητικά προβλήματα, και οι μαθητές άρχιζαν να πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να πετύχεις επαγγελματικά, ακόμα κι αν είσαι άτομο με ειδικές ανάγκες, τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Θα άρχιζα σιγά σιγά να πετυχαίνω τον στόχο μου. Δε θα έβλεπα βέβαια τον εαυτό μου στον Τύπο, αλλά αυτό δεν έχει σημασία.

Αυτό που έχει σημασία είναι άλλο: το κρίσιμο σημείο είναι η αξιολόγηση. Πώς δηλαδή ο εκπαιδευτικός βεβαιώνεται ότι πέτυχε τους στόχους του. Είναι κεντρικό στοιχείο της διδασκαλίας. Η στιγμή της αλήθειας. Πέτυχες ή απέτυχες; Καλές οι θεαματικές δραστηριότητες· καλύτερες οι δραστηριότητες που πετυχαίνουν τους στόχους τους. Ειδικά, αν μπορείς να το επιβεβαιώσεις με κάποιον τρόπο.

Σχόλια