Τα λάθη των μαθητών στο μάθημα

Σήμερα το πρωί ξεκίνησα κάπως έτσι το μάθημά μου στην ΣΤ':

«Ο Μάικλ Τζόρνταν είναι ο μεγαλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών. Ήταν ο πρώτος σκόρερ και ο καλύτερος αμυντικός. Δεν έχει υπάρξει μπασκετμπολίστας τόσο καλός όσο αυτός. Κάποια στιγμή είπε:

"Έχω χάσει πάνω από 9000 σουτ στην καριέρα μου. Έχω χάσει πάνω από 300 παιχνίδια. Είκοσι έξι φορές με εμπιστεύτηκαν να πάρω το τελευταίο σουτ και το έχασα. Έχω αποτύχει ξανά και ξανά στη ζωή μου. Και γι' αυτό πέτυχα."

»Περιμένατε ο μεγαλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών να έχει πάνω από 9000 άστοχα σουτ; Περιμένατε να έχει χάσει πάνω από 300 παιχνίδια; Περιμένατε να έχει αστοχήσει 26 φορές στην τελευταία επίθεση; Περιμένατε να λέει ότι έχει αποτύχει ξανά και ξανά; 

»Σας έχω ζητήσει από την αρχή της χρονιάς να μη φοβάστε όταν κάνετε λάθος. Με τα λάθη μαθαίνουμε. Όταν φοβάστε δεν έχετε αποτύχει εσείς· έχω αποτύχει εγώ. Γιατί είναι δικιά μου ευθύνη να σας πείσω να μη φοβάστε, να μοιράζεστε τα λάθη σας.

»Δεν ερχόμαστε στο σχολείο για να δείξουμε πόσα ξέρουμε· ερχόμαστε για να μάθουμε. Αν περάσει μια μέρα και δεν κάνετε ούτε ένα λάθος, σημαίνει ότι δε μάθατε τίποτα. Είναι μια χαμένη μέρα. Μπορώ όλους να σας ρωτήσω ποιο είναι το υποκείμενο στην πρόταση «Εγώ παίζω» κι όλοι να απαντήσετε σωστά. Όλοι το ξέρετε· μα κανείς δεν έμαθε τίποτα...

»Κάνω κάθε μέρα λάθη. Δεν τα καταλαβαίνετε τα περισσότερα γιατί δεν ξέρετε τη δουλειά μου. Προσπαθώ να συνηθίσω να ανακεφαλαιώνω το μάθημα στο τέλος, είτε εγώ είτε εσείς, μα πολλές φορές το ξεχνάω. Ή δε σας έχω πείσει ακόμα όλους να μοιράζεστε τα λάθη σας. Ελπίζω τουλάχιστον σήμερα να τα καταφέρω».