Κάποια στιγμή, λοιπόν, μπαίνει και το παραμύθι. Το πότε ακριβώς δε γίνεται να αναλυθεί σε αυτήν την ανάρτηση. Εξυπακούεται ότι από μόνο του δεν αρκεί. Απαιτείται αρκετή εξάσκηση. Αλλά τουλάχιστον βοηθά.
«Τα πολύ παλιά χρόνια ήταν φίλοι ένας γίγαντας, ένας άνθρωπος και ένας νάνος. Κάθε τόσο μαζεύονταν και οι τρεις τους πότε στο σπίτι του ενός και πότε στου άλλου και έτρωγαν. Όταν μαζεύονταν στο σπίτι του γίγαντα έτρωγαν πάντα πίτσα. Και τι πίτσα! Όχι τίποτα μικρές αλλά τεράστιες, που μόνο ο γίγαντας μπορούσε να τις φάει ολόκληρες. Και πόσο έτρωγαν οι άλλοι; Ο γίγαντας είχε βρει τη λύση. Έκοβε μία πίτσα σε 10 κομμάτια, τα ονόμαζε δέκατα και από αυτά έδινε στον άνθρωπο. Έκοβε μία άλλη πίτσα σε 100 κομμάτια, τα ονόμαζε εκατοστά και από αυτά έδινε στον νάνο. Και έτσι όλοι έμεναν ευχαριστημένοι.
»Του γίγαντα του άρεσε και κάτι άλλο. Ήθελε να γράφει στο τετράδιό του κάθε φορά πόση πίτσα φάγανε. Έτσι, έγραφε ότι ο ίδιος έφαγε τόσες ολόκληρες πίτσες, ο άνθρωπος έφαγε τόσα δέκατα και ο νάνος τόσα εκατοστά. Ήταν όμως και λίγο τεμπελάκος και βαριόταν να γράφει τόσα πολλά. Ρώτησε, λοιπόν, τον άνθρωπο αν θα μπορούσε να τον βοηθήσει να τα γράφει πιο σύντομα. Ο άνθρωπος του είπε να μη γράφει καμιά λέξη και να γράφει μόνο τους αριθμούς. "Και πώς θα ξεχωρίζω τι έφαγα εγώ, τι έφαγες εσύ και τι ο νάνος;" τον ρώτησε με την αγριοφωνάρα του ο γίγαντας. «Εύκολο είναι» του είπε ο άνθρωπος. "Θα τα γράφεις με τη σειρά του ύψους μας. Πρώτα θα μπουν τα δικά σου, που είσαι πιο ψηλός, μετά τα δικά μου και τελευταία του νάνου. Θα γράφεις πρώτα τις ολόκληρες πίτσες που είναι οι πιο μεγάλες, θα βάζεις ένα κόμμα, θα γράφεις μετά τα δέκατα και μετά θα γράφεις τα πιο μικρά, τα εκατοστά. Έτσι θα ξέρεις πως ό,τι είναι αριστερά από το κόμμα είναι δικό σου, ότι είναι δεξιά από το κόμμα είναι δικό μου και μετά από μένα του νάνου".»
Για να γίνουν ακόμα περισσότερο κατανοητοί οι δεκαδικοί θα πρέπει να εξηγηθούν στα παιδιά οι παρακάτω περιπτώσεις αμέσως μετά:
Να ζωγραφίσουμε τον δεκαδικό 1,04 και να εξηγήσουμε ότι σε αυτήν την περίπτωση ο άνθρωπος δεν έφαγε καθόλου και για αυτό βάζουμε το μηδέν. Αν δεν το βάλουμε θα φαίνεται ότι ο άνθρωπος έφαγε και ο νάνος όχι.
Να ζωγραφίσουμε τον δεκαδικό 0,37 και να εξηγήσουμε ότι σε αυτήν την περίπτωση δεν έφαγε καθόλου ο γίγαντας και για αυτό βάζουμε το μηδέν.
Να ζωγραφίσουν τον δεκαδικό 0,03 και να εξηγήσουμε ότι σε αυτή την περίπτωση έφαγε μόνο ο νάνος. Τα δύο μηδενικά μας δείχνουν ότι ο γίγαντας και ο άνθρωπος δεν έφαγαν.
ΥΓ: εκεί που είχα το άγχος μου για να δω αν το παραμύθι δουλεύει, με ρωτάει ένας μαθητής μου: «Και πώς θυμάται, κύριε, ο γίγαντας πού βάζει το σημειωματάριό του κάθε φορά;»…
Σχόλια