Βλέποντας τη σημερινή καταστροφή στην πατρίδα μας και διαβάζοντας διάφορα κείμενα στο διαδίκτυο σχετικά με τη συμβολή που θα μπορούσε να έχει η εκπαίδευση στην αποτροπή παρόμοιων μελλοντικών καταστροφών στην χώρα μας, αποφάσισα να καταγράψω μερικές ιδέες σχετικά με την ευρύτερη ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης (εφεξής Π.Ε.) στο Δημοτικό σχολείο.
Οι προτάσεις μου δεν διεκδικούν το αλάθητο. Είναι απλές σκέψεις εμπνευσμένες από την ανάγκη αποτροπής συμβάντων σαν αυτά των τελευταίων ημερών. Ελπίζω σαν τέτοιες να σχολιαστούν καλοπροαίρετα από διάφορους αναγνώστες του blog, και ειδικά από άλλους συναδέλφους.
Προτάσεις
Α) Μία ή δύο εκδρομές να έχουν υποχρεωτικά σαν στόχο δραστηριότητες Π.Ε., λόγου χάρη δεντροφυτεύσεις, περιπάτους σε δάση κ.α.
Β) Στα μαθήματα της Γλώσσας, των Μαθηματικών, της Γεωγραφίας, των Θρησκευτικών, της Μελέτης του Περιβάλλοντος και στα Φυσικά να ενισχυθούν τα θέματα που αφορούν την Π.Ε. Φυσικά, δεν υποστηρίζω μόνο μια αύξηση κειμένων, αλλά κυρίως την εισαγωγή προτάσεων-δράσεων. Ειδικά στα Φυσικά πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από τον εποικοδομητισμό, εστιάζοντας την προσοχή μας στις σχέσεις της Τεχνολογίας και των Φυσικών Επιστημών με την Κοινωνία.
Γ) Αύξηση από μία ώρα σε δύο της ευέλικτης ζώνης στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού. Κατ’ αυτόν τον τρόπο διευκολύνονται όσοι επιλέξουν τον δρόμο των περιβαλλοντικών προγραμμάτων.
Δ) Αντικατάσταση του προγράμματος «Καλλιπάτειρα» με περιβαλλοντικά προγράμματα που θα επιλέγουν οι δάσκαλοι. Δεν νομίζω πως χωρά στα σχολεία μας περαιτέρω έμφαση του Ολυμπισμού. Οι καιροί επιτάσσουν να στρέψουμε αλλού την προσοχή μας.
Ε) Ενίσχυση οικονομική των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) και αύξηση του αριθμού τους.
ΣΤ) Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε.
Ζ) Δημιουργία Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών Π.Ε. Υπάρχει ήδη κάτι σχετικό στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ωστόσο αυτό που προτείνω είναι να εξειδικευτεί ανά τάξη.
Η) Εύρεση νέων πόρων για την Π.Ε., ακόμα και από ιδιωτικούς φορείς.
Ι) Αύξηση και βελτίωση των υπαρχόντων μουσειοσκευών που αφορούν περιβαλλοντικά προγράμματα.
ΙΑ) Ανάληψη, εν μέρει, της ευθύνης της καθαριότητας του σχολείου (τάξη, εσωτερικοί χώροι, προαύλιο) από τους μαθητές.
ΙΒ) Υποχρεωτική δημιουργία σχολικού κήπου, ο οποίος θα συντηρείται από τους μαθητές.
ΙΓ) Υποχρεωτική επιμόρφωση όλων των δασκάλων, σε τακτική βάση, στην Π.Ε. Υπάρχουν πλέον πολλοί δάσκαλοι που ασχολούνται εδώ και πολλά χρόνια με τα περιβαλλοντικά προγράμματα και μπορούν να αποτελέσουν τον πυρήνα των επιμορφωτών.
ΙΔ) Ειδική μέριμνα πρέπει να ληφθεί στα χωριά, καθώς εκεί υπάρχουν πολλά μονοθέσια ή διθέσια σχολεία, τα οποία δημιουργούν ένα πλαίσιο εργασίας σαφώς πιο απαιτητικό για το δάσκαλο.
ΙΕ) Δημιουργία και διανομή στα σχολεία εκπαιδευτικού υλικού Π.Ε. Μπορεί να αξιοποιηθεί το υλικό των γραφείων της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και των ΚΠΕ. Το υλικό πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον ένα βιβλίο δασκάλου. Σ’ αυτό πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρονται διάφορες δραστηριότητες και να συνοδεύεται από υλικό για την πραγματοποίησή τους.
ΙΣΤ) Γενναία χρηματοδότηση μεταπτυχιακών σπουδών και διδακτορικών τίτλων πάνω στην Π.Ε., με στόχο την ποιοτική τους αναβάθμιση και την αύξηση του αριθμού τους.
Φυσικά οι παραπάνω προτάσεις, για κάποιον που τον βρίσκουν σύμφωνο, δεν είναι στον ίδιο βαθμό εφικτές. Ωστόσο, η πραγματικότητα μας αναγκάζει πλέον να δεχτούμε πως μόνο αν αγνοήσουμε το όποιο πολιτικό κόστος θα βγούμε από το σημερινό τέλμα.
Οι προτάσεις μου δεν διεκδικούν το αλάθητο. Είναι απλές σκέψεις εμπνευσμένες από την ανάγκη αποτροπής συμβάντων σαν αυτά των τελευταίων ημερών. Ελπίζω σαν τέτοιες να σχολιαστούν καλοπροαίρετα από διάφορους αναγνώστες του blog, και ειδικά από άλλους συναδέλφους.
Προτάσεις
Α) Μία ή δύο εκδρομές να έχουν υποχρεωτικά σαν στόχο δραστηριότητες Π.Ε., λόγου χάρη δεντροφυτεύσεις, περιπάτους σε δάση κ.α.
Β) Στα μαθήματα της Γλώσσας, των Μαθηματικών, της Γεωγραφίας, των Θρησκευτικών, της Μελέτης του Περιβάλλοντος και στα Φυσικά να ενισχυθούν τα θέματα που αφορούν την Π.Ε. Φυσικά, δεν υποστηρίζω μόνο μια αύξηση κειμένων, αλλά κυρίως την εισαγωγή προτάσεων-δράσεων. Ειδικά στα Φυσικά πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από τον εποικοδομητισμό, εστιάζοντας την προσοχή μας στις σχέσεις της Τεχνολογίας και των Φυσικών Επιστημών με την Κοινωνία.
Γ) Αύξηση από μία ώρα σε δύο της ευέλικτης ζώνης στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού. Κατ’ αυτόν τον τρόπο διευκολύνονται όσοι επιλέξουν τον δρόμο των περιβαλλοντικών προγραμμάτων.
Δ) Αντικατάσταση του προγράμματος «Καλλιπάτειρα» με περιβαλλοντικά προγράμματα που θα επιλέγουν οι δάσκαλοι. Δεν νομίζω πως χωρά στα σχολεία μας περαιτέρω έμφαση του Ολυμπισμού. Οι καιροί επιτάσσουν να στρέψουμε αλλού την προσοχή μας.
Ε) Ενίσχυση οικονομική των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) και αύξηση του αριθμού τους.
ΣΤ) Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε.
Ζ) Δημιουργία Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών Π.Ε. Υπάρχει ήδη κάτι σχετικό στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ωστόσο αυτό που προτείνω είναι να εξειδικευτεί ανά τάξη.
Η) Εύρεση νέων πόρων για την Π.Ε., ακόμα και από ιδιωτικούς φορείς.
Ι) Αύξηση και βελτίωση των υπαρχόντων μουσειοσκευών που αφορούν περιβαλλοντικά προγράμματα.
ΙΑ) Ανάληψη, εν μέρει, της ευθύνης της καθαριότητας του σχολείου (τάξη, εσωτερικοί χώροι, προαύλιο) από τους μαθητές.
ΙΒ) Υποχρεωτική δημιουργία σχολικού κήπου, ο οποίος θα συντηρείται από τους μαθητές.
ΙΓ) Υποχρεωτική επιμόρφωση όλων των δασκάλων, σε τακτική βάση, στην Π.Ε. Υπάρχουν πλέον πολλοί δάσκαλοι που ασχολούνται εδώ και πολλά χρόνια με τα περιβαλλοντικά προγράμματα και μπορούν να αποτελέσουν τον πυρήνα των επιμορφωτών.
ΙΔ) Ειδική μέριμνα πρέπει να ληφθεί στα χωριά, καθώς εκεί υπάρχουν πολλά μονοθέσια ή διθέσια σχολεία, τα οποία δημιουργούν ένα πλαίσιο εργασίας σαφώς πιο απαιτητικό για το δάσκαλο.
ΙΕ) Δημιουργία και διανομή στα σχολεία εκπαιδευτικού υλικού Π.Ε. Μπορεί να αξιοποιηθεί το υλικό των γραφείων της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και των ΚΠΕ. Το υλικό πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον ένα βιβλίο δασκάλου. Σ’ αυτό πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρονται διάφορες δραστηριότητες και να συνοδεύεται από υλικό για την πραγματοποίησή τους.
ΙΣΤ) Γενναία χρηματοδότηση μεταπτυχιακών σπουδών και διδακτορικών τίτλων πάνω στην Π.Ε., με στόχο την ποιοτική τους αναβάθμιση και την αύξηση του αριθμού τους.
Φυσικά οι παραπάνω προτάσεις, για κάποιον που τον βρίσκουν σύμφωνο, δεν είναι στον ίδιο βαθμό εφικτές. Ωστόσο, η πραγματικότητα μας αναγκάζει πλέον να δεχτούμε πως μόνο αν αγνοήσουμε το όποιο πολιτικό κόστος θα βγούμε από το σημερινό τέλμα.
Σχόλια