Η κόρη ενός γνωστού μου δικηγόρου βρίσκεται στην Γ΄ Λυκείου και οι γονείς της προβληματίζονται φυσικά για το ποιες σχολές θα δηλώσει. Έτυχε να κουβεντιάσω το θέμα μαζί τους και τόλμησα, αφελώς, να ξεστομίσω σαν μια πιθανή επιλογή και τα παιδαγωγικά τμήματα. Εισέπραξα αμέσως ειρωνικά μειδιάματα. Αν και τα παρέβλεψα, στιγμιαία με ενόχλησαν. Ωστόσο, μετά από λίγη ώρα αναρωτήθηκα: «Τι μπορεί να προσφέρει το επάγγελμά μας σε κάποιον που έχει μάθει να ζει με πολύ χρήμα και να επιζητεί την κοινωνική άνοδό του; Γιατί ένας ευφυής και φιλόδοξος νέος άνθρωπος να επιλέξει να εργαστεί στην εκπαίδευση και όχι στη βιοτεχνολογία ή στην πληροφορική; Τι όραμα του προσφέρει ο κλάδος μας; Ακόμα και αν πληροφορηθεί για τις συγκινήσεις του επαγγέλματός μας, αυτές πώς να αντιπαλέψουν την έλλειψη κύρους και κοινωνικής αναγνώρισης ή τις μειωμένες οικονομικές απολαβές;»
Πριν προσάψουμε στη συγκεκριμένη οικογένεια ελιτισμό, μήπως θα ήταν καλύτερο να αναρωτηθούμε με πόση περισσότερη όρεξη θα δουλεύαμε αν είχαμε την κοινωνική αναγνώριση και τα εισοδήματα που μας πρέπουν;
Σχόλια