Μαθητική Εκδρομή

Πριν από κάποιες μέρες πήγαμε εκδρομή τα δύο τμήματα της Πέμπτης σε ένα μουσείο στην Αθήνα, όπου τα παιδιά θα λάμβαναν μέρος σε ένα πρόγραμμα μετά την περιήγησή μας στους χώρους με τα εκθέματα. Δύο παρατηρήσεις μου έρχονται στο νου αναλογιζόμενος την εκπαιδευτική μας επίσκεψη.

Α) Από ό,τι φαίνεται, η χρήση ολοένα και δυσκολότερου λεξιλογίου που έχει παρατηρηθεί στα καινούρια σχολικά βιβλία έχει επεκταθεί και στα μουσεία. Έτσι, το λεξιλόγιο που χρησιμοποιήθηκε κατά την περιήγηση ήταν ιδιαίτερα απαιτητικό. Λόγου χάρη, αντί για τη λέξη οινόπνευμα χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά ο επιστημονικός όρος αιθανόλη. Αλλού αναφέρθηκε ο ιατρικός όρος ηπατικά προβλήματα, χωρίς να εξηγηθεί στους μαθητές.

Δεν μπορώ να κατανοήσω αυτή την εμμονή. Με βάση ποια λογική οι μαθητές του Δημοτικού πρέπει να βομβαρδίζονται καθημερινά με δυσνόητους όρους; Αντίστοιχους προβληματισμούς μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ.

Β) Ακόμα πιο εντυπωσιακές ήταν οι αντιδράσεις των μαθητών. Περιέργως, τα παιδιά που συμμετέχουν περισσότερο στην τάξη ήταν αυτά που έδειξαν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και τη μεγαλύτερη προσοχή. Οι πιο αδύναμοι ή αδιαφορούσαν ή διέτρεχαν γρήγορα το μουσείο χωρίς να θέλουν να διαβάσουν τις επιγραφές ή να τραβήξουν φωτογραφίες. Μάλιστα, η συμπεριφορά αυτή θεωρήθηκε φυσιολογική από τους ανθρώπους του μουσείου. Μου φαίνεται τελικά πως οι μαθητές που δυσκολεύονται στο σχολείο έχουν δυστυχώς αναπτύξει μια αρνητική στάση απέναντι όχι μόνο στο σχολείο, μα ευρύτερα στην επιστήμη, στην τέχνη, στην κουλτούρα.