Το σχολείο που εργάζομαι τρία χρόνια τώρα, θα είναι από το Σεπτέμβρη ένα από τα 800 ολοήμερα πιλοτικά σχολεία. Προσωπικά, δε με ενόχλησε ούτε η πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος ούτε η αλλαγή της ώρας αποχώρησης των μαθητών ούτε η προσέλευση των νέων ειδικοτήτων. Όμως, η ευέλικτη ζώνη στην Ε΄ και στην ΣΤ΄ γιατί μειώνεται από δύο ώρες σε μία; Πώς θα καινοτομήσεις όταν ουσιαστικά έχεις μόνο μία ώρα την εβδομάδα αφιερωμένη σε δράσεις που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα; Και σαν να μην έφτανε αυτό, να ‘σου και η ειδικότητα της πληροφορικής. Από τις 35 ώρες την εβδομάδα τις 24 το εργαστήριο η/υ θα της ανήκει. Εμείς οι υπόλοιποι πότε θα μπαίνουμε; Κι ευτυχώς, στο σχολείο μου ασχολούμαι μόνο εγώ κι ένας ακόμα συνάδελφος με τις ΤΠΕ. Τι θα γίνει όμως με τα σχολεία που οι περισσότεροι δάσκαλοι χρησιμοποιούν καθημερινά τους η/υ; Πώς θα συντονιστούν και πότε θα τους χρησιμοποιούν;
Το αστείο είναι πως σε διπλανό σχολείο θα εφαρμοστεί το παλιό πρόγραμμα. Δηλαδή, αν πάρω εκεί την Ε΄ ή την ΣΤ΄, θα έχω δύο ώρες ευέλικτη ζώνη και ελεύθερο το εργαστήριο η/υ. Άρα, θα δουλεύω καλύτερα. Γιατί να μην πάω;
Επίσης δεν μπορώ αν καταλάβω γιατί επαναλαμβάνεται και επεκτείνεται το αποτυχημένο μοντέλο της διδασκαλίας της μουσικής; Τα παιδιά χρόνια τώρα δε μαθαίνουν μουσική. Γιατί, επομένως, το επεκτείνουμε και στις εικαστικές τέχνες και στο θέατρο; Άλλος τρόπος που να σέβεται την Τέχνη δεν μπορεί να βρεθεί;
Τέλος, τι να πω για το ολοήμερο; Μόνο δύο ώρες καθημερινά. Τι να πρωτοπρολάβει ο δάσκαλος του ολοήμερου; Πότε θα διαβάσει τα παιδιά και πότε θα πραγματοποιηθεί το νέο και φιλόδοξο πρόγραμμα της ζώνης του Ολοήμερου;
Και να μην ξεχάσω. Για πρώτη φορά οι μαθητές της Α΄, της Β΄ και μάλλον και της Γ΄ δε θα διαβάζουν στο σπίτι. Και πού θα διαβάζουν; Μάλλον μας δουλεύουν κανονικά.
Το αστείο είναι πως σε διπλανό σχολείο θα εφαρμοστεί το παλιό πρόγραμμα. Δηλαδή, αν πάρω εκεί την Ε΄ ή την ΣΤ΄, θα έχω δύο ώρες ευέλικτη ζώνη και ελεύθερο το εργαστήριο η/υ. Άρα, θα δουλεύω καλύτερα. Γιατί να μην πάω;
Επίσης δεν μπορώ αν καταλάβω γιατί επαναλαμβάνεται και επεκτείνεται το αποτυχημένο μοντέλο της διδασκαλίας της μουσικής; Τα παιδιά χρόνια τώρα δε μαθαίνουν μουσική. Γιατί, επομένως, το επεκτείνουμε και στις εικαστικές τέχνες και στο θέατρο; Άλλος τρόπος που να σέβεται την Τέχνη δεν μπορεί να βρεθεί;
Τέλος, τι να πω για το ολοήμερο; Μόνο δύο ώρες καθημερινά. Τι να πρωτοπρολάβει ο δάσκαλος του ολοήμερου; Πότε θα διαβάσει τα παιδιά και πότε θα πραγματοποιηθεί το νέο και φιλόδοξο πρόγραμμα της ζώνης του Ολοήμερου;
Και να μην ξεχάσω. Για πρώτη φορά οι μαθητές της Α΄, της Β΄ και μάλλον και της Γ΄ δε θα διαβάζουν στο σπίτι. Και πού θα διαβάζουν; Μάλλον μας δουλεύουν κανονικά.
Σχόλια
Άλλη μια φορά φαίνεται ότι σχεδιάστηκαν τα πράγματα χωρίς να ρωτηθούν αυτοί που θα έπρεπε (όσοι "ζουν" στις σχολικές αίθουσες) και χωρίς να παίρνονται υπόψη οι ανάγκες της μάθησης.
Πάντως κάποτε πρέπει να αντιδράσουμε πιο οργανωμένα, μπας και σταματήσει αυτός ο παραγκωνισμός. Και δε μιλώ φυσικά για απεργίες. Ατελέσφορες θα είναι. Αυτό που επιβάλλεται είναι να ενημερώσουμε κι εμείς με τη σειρά μας την κοινωνία για τις απόψεις μας, παρακάμπτοντας φυσικά τα συνδικαλιστικά μας όργανα που από καιρό αδυνατούν να αναλάβουν τέτοιο ρόλο.
Άλλωστε ποιος έκανε ευέλικτη ζώνη;
Ποιος αξιοποιούσε το εργαστήρι πληροφορικής; 2 από τους 12! σε άλλα σχολεία 0/15
Ευτυχώς δίνει το περιθώριο σε όλους να κάνουν ευέλικτη και στις ειδικότητες.
Πρέπει να τα πούμε κι αυτά.
Φυσικά και μοιράζομαι τις ανησυχίες σου αλλά θα πρέπει να δεχτούμε ότι το νέο σχολείο είναι απελπιστικά παλιό και θα πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία όσοι εμπλέκονται στην υπόθεση Παιδεία για να γίνει σύγχρονο.
Όσο για την ειδικότητα της πληροφορικής αποτελεί μια αρνητική εξέλιξη από πολλές απόψεις. Προς τι δηλαδή η Επιμόρφωση Β΄ επιπέδου; Να εφαρμόσουν που αυτά που μαθαίνουν οι συνάδελφοι;
Τέλος, με ποια κριτήρια επιλέχθηκαν τα σχολεία που θα είναι ολοήμερα; Εργάζομαι σε σχολείο εντελώς ακατάλληλο, από άποψη χώρων, για την εφαρμογή του ολοήμερου; Ποιους ρώτησε το Υπουργείο; Από ότι γνωρίζω ούτε καν τους Προϊσταμένους και τους Συμβούλους που έχουν άποψη για τα σχολεία της περιφέρειάς τους.
Φίλοι και γνωστοί με ρωτούν τι να κάνουν με τα παιδιά τους, αν πρέπει ή δεν πρέπει να τα εγγράψουν σε ολοήμερο σχολείο… κι εγώ απαντώ πολύ ειλικρινά ότι δεν το ξέρω το θέμα… δεν το έχω μελετήσει… δεν έχω την εμπειρία να αξιολογήσω τον σχεδιασμό «επί χάρτου». Προβληματίστηκα με όσα αναφέρεις και θα πρέπει να πω ότι συμφωνώ απόλυτα με τα περιεχόμενα των σχολίων … από τη μια στην εκπαίδευση υπάρχει μία βαριεστημένη απροθυμία κι από την άλλη –έστω και σε μικρό αριθμό –υπάρχουν δάσκαλοι που φλέγονται για το καινούριο, που ζουν μέσα στη δουλειά τους.
Αν και διδάσκω, τελευταία, ένας από τους τομείς της δουλειάς μου –δεν δουλεύω στην εκπαίδευση αλλά στην τοπική αυτοδιοίκηση –είναι η οργάνωση ενός θερινού προγράμματος δημιουργικής απασχόλησης… πέντε εβδομάδες… πέντε μόνο… και από τους 20 εκπαιδευτικούς διαφόρων ειδικοτήτων που εργάζονται εκεί οι 16 είναι με το ένα πόδι έξω από την πόρτα. Αντί να προτείνουν, το μόνο που με ρωτούσαν είναι τι ώρα θα σχολάνε…
Αυτοί θα γίνουν στο μέλλον… συνδικαλιστές και θα τους ρωτάνε για σχεδιασμούς κλπ…
Ξέρεις κάτι δάσκαλε… η ενημέρωση της κοινωνίας, η δημοσιοποίηση των ενστάσεων και των προβληματισμών πρέπει να γίνει… δεν ξέρω ποιος θα ακούσει αλλά πρέπει… κι αν είναι ηλίθιοι οι κυβερνώντες ας το πάρουν ως… αντιπολίτευση. Το βέβαιο είναι ότι κάποιοι, έστω ελάχιστοι συνάδελφοι, θα καταθέσουν την άποψή τους και, όσοι δεν έχουν την εμπειρία να έχουν άποψη, θα δουν ότι δεν πέθαναν όλα στην εκπαίδευση.
Να είστε καλά.
για το αν πρέπει να γράψουν τα παιδιά τους μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Το πρόγραμμα πάντως είναι όχι απ' αυτόν αλλά από τον επόμενο Σεπτέμβρη όλα τα σχολεία να λειτουργούν μ' αυτόν τον τρόπο. Επομένως, αν γίνει αυτό δε θα έχει και καμιά διαφορά πού θα γράψουν τα παιδιά.
Είναι όλα 12/θ και πάνω;
Ευχαριστώ
Η κριτική σου πάτνως είναι επικοδομητική. Η διευθύντρια του σχολείου μας δεν συνδικαλίζεται απλώς αλλά ανήκει και σε συγκεκριμένο χώρο (που διαρκώς ακούμε πρόσφατα στα ρεπορτάζ του λιμανιού...) οπότε καταλαβαίνεις ότι το να διαβάζεις μια ισορροπημένη, με επιχειρήματα, κριτική είναι μία όαση στην ολική αντίδραση σε οτιδήποτε καινούργιο (αντίδραση για την αντίδραση) την οποία συχνά αντιμετωπίζουμε στο δικό μας σχολείο.
Περί υπολογιστών, υποθέτω το μεγάλο ερώτημα είναι το πώς θα γίνεται το μάθημα από τους νέους δασκάλους (αναρωτιέμαι, το υπουργείο έχει σκεφτεί το πρόγραμμα ? ) Όσον αφορά τον αριθμό υπολογιστών, ίσως με την βοήθεια του συλλόγου γονέων και με χορηγίες να καταφέρετε να αποκτήσετε περισσότερους υπολογιστές και δικτύωση σε κάθε τάξη (εμείς ούτε αυτό δεν έχουμε).
Όσον αφορά στην ευέλικτη ζώνη... ο μεγάλος μου γιος θα πάει τετάρτη, ο μικρός δευτέρα και δυστυχώς ούτε ο ένας ούτε ο άλλος ξέρουν καν τί είναι ευέλικτη ζώνη. Στην πλειοψηφία τους οι δάσκαλοι στο δικό μας σχολείο την χρησιμοποιούν μόνο για να καλύπτουν κενά ύλης ενώ ούτε από την διεύθυνση του σχολείου φαίνεται να υποστηρίζεται η ευέλικτη ζώνη :-(
Τέλος περί μουσικής... θα θυμηθώ μια δασκάλα μουσικής που έπαιζε βιολί και μας έβαζε να ακούσουμε τον Πέτρο και τον Λύκο κλπ κλπ.. Η δασκάλα των παιδιών μου τους μαθαίνει το 'μια ωραία πεταλούδα' και είχε θυμώσει γιατί ο Σύλλογος Γονέων εισήγαγε πέρσι ως δραστηριότητα του (εκτός σχολικών ωρών) την χορωδία που σύμφωνα με την δασκάλα της μουσικής θα έπρεπε να διδάσκεται μέσα στο σχολείο και θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότερες ώρες μουσικής στα σχολεία. Και οι γονείς να παλέψουν για το να προσληφθούν περισσότεροι μουσικοί γιατί υπάρχει ανεργία κλπ κλπ κλπ.. Τί θέλω να πώ... Το πρόβλημα ίσως να μην είναι το πόσες εικαστικές τέχνες θα προστεθούν αλλά το πώς θα διδαχθούν. Το ζητούμενο δεν είναι να γίνουν τα παιδιά μας και μουσικοί και τραγουδιστές, και ηθοποιοί και ζωγράφοι/εικαστικοί, αλλά να έρθουν σε επαφή με τις τέχνες και δίπλα σε ανθρώπους που γνωρίζουν και αγαπούν την τέχνη να ανακαλύψουν πράγματα για τον εαυτό τους. Εγώ τουλάχιστον έτσι το βλέπω.... Τώρα αν καταλήξει να είναι μια βαρετή ώρα ελεύθερης ζωγραφικής ή διαβάσματος θεατρικών έργων κλπ. τότε απλά τα παιδιά θα μισήσουν τις τέχνες..
Ο τρόπος είναι το ζητούμενο...
ΜΣ.
φυσικά και παίζει ρόλο ο τρόπος αλλά μεγαλύτερο ρόλο παίζουν οι ώρες. Να γίνουν μία ώρα τη βδομάδα η Γλώσσα και τα Μαθηματικά και τότε θα καταλάβεις τι εννοώ. Από 'κει και πέρα για μένα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην τέχνη. Εξάλλου, ουσιαστικά δε διδάσκονται. Εκτός αν θεωρείς τέχνη τις σχολικές γιορτές λήξης...
Η ευέλικτη ζώνη δυστυχώς έχει μετατραπεί σε ζώνη εμπέδωσης. Αναμενόμενο λόγω του όγκου της ύλης και της επικράτησης της παραδοσιακής διδασκαλίας.
Τώρα για τους υπολογιστές αυτό είναι μια μεγάλη και πονεμένη ιστορία...
Η μικρή κόρη μου θα πάει στην Γ΄ δημοτικού και δε θα παρακολουθήσει το νέο πρόγραμμα. Θα ξυπνάει σε ώρα που ταιριάζει στην ηλικία της και θα ήταν ευχής έργο να επιστρέφει στο σπίτι κατά τις 13.00 το αργότερο.
Θα ήθελα πολύ να μαθαίνει γλώσσα, μαθηματικά και στοιχεία για το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον. Τίποτα άλλο. Φτάνει...
Ζαλίζουμε μικρά παιδιά, εμποδίζουμε την επαφή τους με τη δασκάλα ή ο δάσκαλό «τους». Βέβαια είναι απαραίτητο να παραμένουν στο σχολείο περισσότερο χρόνο... Όχι για να μάθουν περισσότερα πράγματα, αλλά επειδή κάπου θα πρέπει να βρίσκονται όταν οι οικείοι του βγάζουν το μεροκάματο. Η επέκταση του ωραρίου ΔΕ γίνεται με κριτήριο τις ανάγκες των παιδιών...
Και σ’ αυτή την περίπτωση μπορεί να βρεθούν λύσεις λογικές.
Ας απαντήσουμε στο ερώτημα: τις ανάγκες ποιού εξυπηρετούν τα δημοτικά σχολεία; τις ανάγκες ποιου εξυπηρετούν τα νέα ολοήμερα;
(συγνώμη που «άπλωσα» τι θέμα)
Από την μεριά μου ως ειδική παιδαγωγός βλέπω πόσο δύσκολα γίνονται τα πράγματα με τα τόσα πολλά μαθήματα, για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Διαφωνώ κάθετα με τη δεύτερη ξένη γλώσσα...ούτε καν τα ελληνικά δεν διδάσκονται όπως θα έπρεπε. Όπως επίσης δεν θα είχα αντίρρηση να σχολάνε τα παιδιά στις 2 ή ακόμα και στις 3 (όπως είναι στην Αγγλια) αρκεί μετά να μην είχαν διάβασμα! Δεν μπορεί ένα παιδάκι να βλέπει το σχολείο σαν καθημερινό γολγοθά σαν ρουτίνα...αλλά σαν κάτι ευχάριστο και δημιουργικό. Φεύγει πρωί πρωί για το σχολείο, γυρίζει να φάει, μετά ξεκινά το διάβασμα, το φροντιστήριο αγγλικών κ.λ.π και χρόνος για παιχνίδι...ανύπαρκτος!
Αν πραγματικά θέλετε, οι εκπαιδευτικοί είστε οι μόνοι που μπορείτε να αντιδράσετε σε ότι σας ενοχλεί...και σίγουρα όχι με απεργίες, αλλά με ενημέρωση, αφύπνιση της κοινωνίας.Εμείς απ'εξω δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά!
Π.Κ.
Εκτός κι αν πιστεύεις πως τόσα χρόνια τα παιδιά διδάσκονται επαρκώς μουσική.
Τέλος, με βολεύει όσο δε φαντάζεσαι η ύπαρξη κι άλλων ειδικοτήτων στο Δημοτικό. Εγώ προσωπικά μόνο κέρδος έχω.