Εξαιτίας κάποιων σχολίων νιώθω ότι πρέπει να διευκρινίσω κάποια πράγματα σχετικά με προηγούμενή μου ανάρτηση. Ξεκινάω λοιπόν:
Πρώτον, δεν έγραψα ούτε πιστεύω ότι πρέπει να απαγορευτεί η απεργία. Λέω ότι δεν είναι αποτελεσματική και πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους να κερδίζουμε τους αγώνες μας και όχι μόνο να αγωνιζόμαστε.
Δεύτερον, όταν λέω να δουλεύουμε στις διακοπές εννοώ τα εξής μεταξύ άλλων:
- Να παρακολουθούμε τις εξελίξεις στην επιστήμη μας.
- Να αναλύουμε ερευνητικά δεδομένα που έχουμε συλλέξει από τη χρονιά που έκλεισε.
- Να δημοσιεύουμε έρευνες δικές μας.
- Να βρίσκουμε ανθρώπους με παρόμοια ενδιαφέροντα και να μελετάμε από κοινού τους προβληματισμούς μας.
- Δεν είναι κακό να γίνεται και κανένας σύλλογος στις διακοπές. Δε χάθηκε ο κόσμος.
Τρίτον, όταν λέω για εναλλακτικούς τρόπους δράσης εννοώ, για παράδειγμα:
- Να μαζέψουμε υπογραφές, π.χ., για να βελτιωθεί το βιβλίο των μαθηματικών της Β' Δημοτικού.
- Να διαδηλώσουμε και στις διακοπές με αιτήματα αποκλειστικά παιδαγωγικά, χωρίς δηλαδή να υπάρχει κάποιο οικονομικό αίτημα.
- Να οργανώσουμε ημερίδες ενημέρωσης του κόσμου για τα προβλήματα της εκπαίδευσης. Αν δεν το κάνουμε εμείς, ποιος θα το κάνει;
- Το Κοινωνικό Φροντιστήριο. Να οργανωθεί συστηματικότερα και να γίνει ευρύτερα γνωστό.
Είναι κάποιες ιδέες. Ούτε δεσμευτικές ούτε οι καλύτερες. Ο στόχος μου είναι να εμπνεύσουν άλλους να σκεφτούν καλύτερες προτάσεις. Που, στη χειρότερη περίπτωση, θα κάνουν πιο αποτελεσματική την απεργία και τους αγώνες μας.
Σχόλια