ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ

Έχεις ένα τεστ σε τρεις μέρες. Αναρωτιέσαι: «Να διαβάσω από λίγο κάθε μέρα ή να διαβάσω μαζεμένα την τελευταία μέρα;». Πώς είναι δυνατόν να απαντήσεις αυτήν την ερώτηση, επειδή είσαι πολύ καλός φυσικός, χημικός, βιολόγος, μαθηματικός, θεολόγος ή φιλόλογος; Από πότε οι συγκεκριμένες επιστήμες ασχολούνται με αυτά τα ερωτήματα; Πώς είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μπορεί να διδάξει κάποιος χωρίς βαθιές γνώσεις της Παιδαγωγικής Επιστήμης; Γίνεται να μάθεις να διαχειρίζεσαι μια τάξη σπουδάζοντας Φυσική, Χημεία, Βιολογία, Μαθηματικά, Θεολογία, Φιλολογία; Πώς θα μάθεις ότι στην τάξη επικρατεί αναταραχή: επειδή δεν υπάρχουν σαφείς κανόνες, σαφείς ρουτίνες· επειδή δεν μπορείς να επαινείς ένα έφηβο δημόσια αλλά μόνο κατ' ιδίαν· επειδή ο φόβος της αποτυχίας και η επαναλαμβανόμενη αποτυχία ωθεί τους μαθητές στη φασαρία· επειδή εσύ ο ίδιος, ο εκπαιδευτικός, δε σέβεσαι τους μαθητές σου; Ιδρύθηκαν τα τμήματα του Φυσικού, του Χημικού, του Βιολογικού, για να μελετούν τις λανθασμένες ιδέες

Δεν είχα νιώσει ποτέ την ανάγκη να γράψω ένα κείμενο για να αποχαιρετήσω τους μαθητές μου. Δεν εννοώ ανοησίες που διαβάζουμε στις γιορτές λήξης. Μιλώ για κείμενο μεστό. Δεν ξέρω κι αν μπορώ να το κάνω, αν μπορώ να γράψω για παιδιά· πάντα γράφω για μεγάλους. Ήδη έβαλα τη λέξη «μεστό» κι άντε να σας την εξηγήσω τώρα...  Ό,τι κι αν νιώθετε για μένα αυτήν τη στιγμή θα αλλάξει με το πέρασμα του χρόνου. Ποτέ πάλι δε θα είμαι τόσο σημαντικός όσο τώρα. Έτσι είναι η σχέση δασκάλου–μαθητή. Καταδικασμένη να πεθάνει. Τους περισσότερους από σας δε θα τους ξαναδώ, και για όσους δω —ελάχιστη ώρα κρατούν αυτές οι συναντήσεις— ελπίζω να είμαι μια ευχάριστη φιγούρα. Ονειρευτείτε, ονειρευτείτε όσο πιο δυνατά μπορείτε! Μην ακούσετε όσους σας πουν ότι τα όνειρα δεν πραγματοποιούνται. Τα δικά τους όνειρα δε βγήκαν αληθινά· εσάς τι σας νοιάζει;  Ακόμα κι αν πάνε όλα στραβά, ακόμα κι αν δεν υπάρχει ελπίδα, συνεχίστε. Κανείς δεν ξέρει κάποιον που τα παράτησε και βγήκε νικητής. Και υπάρχει κάτι πιο άδι

Είμαι υπέρ της κατάργησης της διδασκαλίας των αρχαίων στο γυμνάσιο. Στον συνεχιζόμενο διάλογο θα ήθελα να προσθέσω κάποια στοιχεία τα οποία δεν έχω δει να τα αναφέρει κανείς. Ουσιαστικά, θα προσπαθήσω συνοπτικά να αναφέρω πτυχές της διδασκαλίας του γλωσσικού μαθήματος οι οποίες στην Ελλάδα αγνοούνται. Πρώτα, όμως, δεν μπορώ να αντισταθώ σε μία πρόκληση. Δεν είναι δυνατόν τον εικοστό πρώτο αιώνα να λες ότι τα αρχαία εξασκούν την κριτική σκέψη. Είναι αστείο και δείχνει ότι ο συνομιλητής δεν γνωρίζει καθόλου τη σύγχρονη διεθνή βιβλιογραφία. Το πιο σύντομο που μπορώ να αναφέρω είναι ένα κείμενο που συνοψίζει τους σύγχρονους προβληματισμούς. Έχει και βιβλιογραφία. Αν βρείτε πουθενά τα αρχαία ελληνικά να μου το πείτε. Εγώ, όσο και να έψαξα, δεν το κατάφερα. Πηγαίνοντας στη γλώσσα τώρα και μιλώντας απλά, θα αναφέρω ότι στο γλωσσικό μάθημα οι μαθητές πρέπει να κατανοούν τον γραπτό και τον προφορικό λόγο σε ικανοποιητικό βαθμό, αλλά και να εκφράζονται ικανοποιητικά γραπτώς και προφορικώς