ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ

Η διδασκαλία του λεξιλογίου στην Ελλάδα —τουλάχιστον στο Δημοτικό, δεν ξέρω τι γίνεται στην Δευτεροβάθμια— είναι ελλιπής. Γνώμη μου είναι ότι δίνεται πολύ μεγάλη έμφαση στη γραμματική, παραγκωνίζοντας ό,τι άλλο έχει σχέση με το γλωσσικό μάθημα. Παρακάτω θα παρουσιάσω κάποιες ιδέες από  μια ανάρτηση  που έχω διαβάσει εδώ και καιρό. 1η ιδέα Είναι αναποτελεσματικό να αντιγράφουν οι μαθητές ή να μαθαίνουν απέξω ορισμούς λέξεων. Μια λέξη μαθαίνεται μέσα από τη χρήση της, συναντώντας την πολλές φορές στην ανάγνωση ποικίλων κειμένων και χρησιμοποιώντας την όταν γράφεις. Η αντιγραφή ή η αποστήθιση ορισμών είναι χάσιμο χρόνου. 2η ιδέα Πώς θα επιλέξουμε τις κατάλληλες λέξεις; Ο πιο απλός τρόπος είναι να το αναλάβουν οι μαθητές. Μπορούμε να τους δώσουμε την ευκαιρία να διαβάσουν κάποια κείμενα πριν τα διδάξουμε —στο σπίτι πιστεύω ότι  είναι η ιδανική στιγμή. Δεν έχει σημασία αν θα το κάνουν όλοι οι μαθητές. Και κάποιοι αρκούν για να εντοπίσουμε τις λέξεις που θέλουμε. 3η ιδέα Δεν είναι π

Το 2006 άλλαξαν τα βιβλία των μαθηματικών του Δημοτικού. Δόθηκε έμφαση στις νοερές πράξεις, στα μοτίβα, στις στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων , στην εκμάθηση των μαθηματικών εννοιών. Υπήρξε μια περίοδος προσαρμογής, αλλά δεν πιστεύω κανένας να νοσταλγεί πλέον τα παλιά διδακτικά εγχειρίδια. Δε διαφωνώ με τις αλλαγές. Ωστόσο, πιστεύω ότι λείπει η συστηματική διδασκαλία των 4 πράξεων. Κάπου οι συγγραφείς, προσπαθώντας να τονίσουν τις στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων, τις παραμέλησαν. Έδωσαν έμφαση σε πολύπλοκα προβλήματα με τα οποία θεώρησαν, υποθέτω, ότι θα ανάγκαζαν τους δασκάλους να εισαγάγουν στρατηγικές παραμελημένες ως τότε στα ελληνικά σχολεία. Δε δημιούργησαν όμως ενότητες στις οποίες οι μαθητές θα μελετούσαν συστηματικά το πότε κάνουμε κάθε πράξη. Μπορεί σε μας τους μεγάλους να φαίνεται μια απλή διαδικασία η εκμάθησή τους, η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Υπάρχουν 12 διαφορετικοί τύποι προβλημάτων που αφορούν την πρόσθεση και την αφαίρεση και περίπου άλλοι τόσ

Εδώ θα βρείτε την εισήγηση μου   στο 3ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο Ημαθίας. Παρακάτω παραθέτω την περίληψη της εισήγησης. Βασική πεποίθηση των εισηγητών είναι πως τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα βελτιώνονται όταν το σχολείο λειτουργεί ως κοινότητα πρακτικής. Στην προσπάθειά τους να πετύχουν τον συγκεκριμένο στόχο συνεργάστηκαν στενά μεταξύ τους για την υλοποίηση του παρόντος διδακτικού σεναρίου. Το συγκεκριμένο διδακτικό σενάριο αφορά την Τοπική Ιστορία, και ειδικότερα την Ιστορία της Αρχιτεκτονικής της γειτονιάς των μαθητών, μιας συνοικίας της πόλης των Πατρών. Οι μαθητές λειτούργησαν ως μικροί ιστορικοί ερευνητές. Ακολούθησαν όλα τα στάδια της ιστορικής έρευνας (ιστορικό ερώτημα, επιλογή πηγών, συγκέντρωση σημειώσεων, οργάνωση σημειώσεων, συγγραφή κειμένου που απαντά στο ιστορικό ερώτημα). Οι νέες τεχνολογίες, και όχι μόνο οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, είχαν ενταχθεί ομαλά στην όλη διαδικασία. Χρησιμοποιήθηκε μια μεγάλη ποικιλία ψηφιακών εργαλείων και λογισμικών: ψηφιακή